Thom Karremans
Thomas J.P. (Thom) Karremans (Apeldoorn, 1948) is een Nederlandse militair.
Karremans was Luitenant-kolonel van Dutchbat toen de Bosnische plaats Srebrenica in juli 1995 werd ingenomen. Hij kreeg veel kritiek over de wijze waarop hij tijdens de val functioneerde en over enkele uitspraken die hij na de val deed. In het Srebrenica-rapport van het NIOD wordt hij echter grotendeels vrijgepleit.
Karremans volgde zijn militaire opleiding aan de Koninklijke Militaire Academie, waarna hij in 1979-1980 deel uitmaakte van de UNIFIL-vredesmacht in Libanon. In de jaren tachtig was hij gestationeerd in het Waalse Bergen (België), waar hij zich op het NAVO-hoofdkwartier bezighield met wapenbeheersing.
In 1991 deed Karremans zijn eerste ervaring op in Bosnië, als verbindingsofficier bij de EG-waarnemingscommissie. Daarna werd hij commandant van een infanteriebataljon in Assen.
[bewerk] Massamoorden van Srebrenica
In 1994 werd Karremans benoemd tot commandant van Dutchbat III, dat naar Srebrenica werd uitgezonden. Op 11, 12 en 13 juli 1995 kreeg dit bataljon te maken met de inname van de enclave door Servische militairen. Karremans vroeg de NAVO om luchtsteun, die te laat arriveerde en te weinig voorstelde om de Servische opmars tegen te houden. Karremans onderhandelde met de Servische bevelhebber Ratko Mladić over een vrije aftocht voor de ingesloten burgers. Mladić verweet hem dat hij de Servische troepen had laten aanvallen. "I'm just the pianist", zei Karremans ter verontschuldiging. "You are a bad pianist", was het antwoord van Mladić. Een dag later waren op aanwijzing van Karremans zijn manschappen behulpzaam bij het scheiden van de mannen van de vrouwen en kinderen. Na deze actie kreeg Karremans als relatiegeschenk van Mladić een schemerlamp. Tijdens de ontvangst van de schemerlamp sprak Karremans de woorden "Is this for my wife ? Is this for my wife ?". Karremans heeft nooit geprobeerd opheldering te verkrijgen van Mladić over het lot van de afgevoerde jongens en mannen. Voor het massaker in Srebrenica was Karremans al op de hoogte geweest van executies door Servische troepen in Potocari, waarover hij als commandant eveneens maar gedeeltelijk verslag aan zijn meerderen had uitgebracht. Enkele dagen na de massamoord in Srebrenica deed Karremans op een persconferentie in Zagreb de curieuze uitspraak: "Er zijn in deze oorlog geen good guys en geen bad guys".
Na de val van Srebrenica bleek dat zijn superieuren destijds in dubio waren geweest over zijn aanstelling. Tijdens oefeningen in Duitsland bleek dat hij te vaak twijfelde om in Srebrenica op de juiste wijze te kunnen optreden.
Na zijn pensionering vestigde Karremans zich in Spanje. In 1998 publiceerde hij zijn ervaringen over Srebrenica onder de naam "Srebrenica, Who Cares?: een puzzel van de werkelijkheid"
