Tomas Ross
Tomas Ross (Den Bommel, 16 september 1944) is een Nederlands schrijver die voornamelijk bekend is geworden door zijn misdaadromans in het faction genre.
Hij werd geboren als Willem Pieter Hogendoorn op een onderduikadres te Den Bommel (Goeree-Overflakkee). Het pseudoniem Tomas Ross gebruikt hij sinds 1980. Zijn vader P.G. Hogendoorn was tijdens de oorlog lid van de verzetsgroep Albrecht en werd na de oorlog gevraagd bij de Binnenlandse Veiligheidsdienst, een instantie die in veel van Ross' boeken is terug te vinden. Hogendoorn volgde het Christelijk gymnasium te Den Haag en deed in 1964 staatsexamen. Vervolgens studeerde hij korte tijd geschiedenis aan de Vrije Universiteit Amsterdam. In 1966-1969 deed hij de School voor Journalistiek in Utrecht, en in 1975 studeerde hij af aan de Universiteit van Amsterdam in niet-westerse sociologie.
Hogendoorn werkte als journalist onder meer voor het dagblad Het Vaderland en voor de VNU. Bovendien werkte hij op televisie voor de NOS en de TROS. Voor deze laatste omroep presenteerde hij Op de man af. Sinds 1984 is hij fulltime schrijver.
Hij debuteerde in 1980 onder de naam Tomas Ross als schrijver van misdaadromans met De Honden van het Verraad, een politieke thriller over de vrijheidsstrijd van Zuid-Molukkers. Deze roman wordt al gekenmerkt door wat later zijn handelsmerk zou worden: spannende fictie, gebaseerd op feiten en grondige research, waarbij hij meestal zegt te stuiten op doofpotaffaires. Ook enige paranoia is hem niet vreemd. Tegenstanders hekelen zijn stijl, die volgens hen cliché-matig is, en zijn neiging feiten en fictie tot een onontwarbare kluwen te vermengen.
Ross werd drie keer bekroond met de Gouden Strop, de prijs voor de beste Nederlandstalige spannende roman. In 1989 schreef hij in opdracht van de Stichting Collectieve Propaganda van het Nederlandse Boek ter gelegenheid van De Maand van het Spannende Boek Mode voor Moskou.
Naast romanschrijver is hij ook scenarioschrijver, onder meer van de televisieseries De Brug (1990), Bij de gratie Gods (1996) en Wij, Alexander (1998) en van enkele films van Theo van Gogh (waaronder 06/05, een bewerking van zijn eigen boek De zesde mei).
Hogendoorn is lid van het Republikeins Genootschap. Hij houdt kantoor op een bovenverdieping van het Pintohuis in Amsterdam, maar woont in Den Haag.
[bewerk] Bibliografie
- 2006: King Kong (vervolg op de Anjercode)
- 2005: De hand van god
- 2005: De Anjercode (vervolg op de Dubbelganger)
- 2004: Bloed aan de paal
- 2004: Kidnap Coauteur: Rinus Ferdinandusse
- 2004: De dubbelganger
- 2003: De klokkenluider
- 2003: De mannen van de maandagochtend Coauteur: Rinus Ferdinandusse
- 2003: De zesde mei
- 2003: Mathilde
- 2002: De dood van een kroonprins
- 2002: Omwille van de troon
- 2001: Tranen over Hollandia
- 1998: Het goud van Salomon Pinto
- 1997: De vlucht van de vierde oktober
- 1996: Koerier voor Sarajevo
- 1995: De broederschap
- 1994: De man van Sint Maarten
- 1993: Wachters voor Wilhelmina
- 1992: De ingewijden
- 1991: Walhalla
- 1990: De vrouw die op Greta Garbo leek (met Maj Sjöwall)
- 1989: Donor
- 1989: Mode voor Moskou
- 1989: De strijders van de regenboog
- 1984: Het Poesjkin Plan
- 1983: Het verraad van '42
- 1980: De honden van het verraad
[bewerk] Kinder- en jeugdboeken
- 2002: De man die twee keer verdronk
- 2002: Het geheim van het verdronken dorp
- 1993: De wraak van Victor Baldini
- 1992: Het levende lijk
- 1990: Help, ze ontvoeren de koningin
- Raadsel van de Ringen
- 2001: De verborgen poort
- 2000: De stem in de grot
- 1999: Talisman
- Een Daan en Doortje mysterie
- 1994: Daan en Doortje en het monster van Loch Ness
- 1994: Daan en Doortje en de poldergeesten
[bewerk] Non-fictie
Onder zijn eigen naam schreef Willem Hogendoorn boeken over onder meer het mysterie van Loch Ness, het Nederlandse bedrijfsleven en Nederlandse natuurreservaten.
