Verbindingskanaal (Groningen)
Het Verbindingskanaal is een kanaal in de stad Groningen, dat deel uitmaakt van de diepenring.
Het kanaal is gegraven in het jaar 1879 en is gelegen ten zuiden van de oude stad. Zij vormt de schakel tussen het dan al bestaande Noord-Willemskanaal (1861, in Groningen het Hoornsediep genoemd), de Zuider- en Westerhaven (Westerhavensluis, 1864) en naar het Hoendiep.
Wie in Groningen met de trein aankomt ziet vanuit het station meteen het Verbindingskanaal, met daarin op een eiland het Groninger museum. Dit gebouw is relatief jong, maar bijzonder gezichtsbepalend.
Niet alleen het Groninger museum is jong, dit is ook het geval met de bebouwing rond het kanaal, het zuidelijke deel van de diepenring.
Het sinds eind 18e eeuw gedempte Zuiderdiep en Kattendiep waren ook de laatst gegraven grachten van de diepenring en werden het eerst gedempt om plaats te maken voor het brede Verbindingskanaal voor het Centraal Station Groningen langs. Het verbindingskanaal dateert uit 1879 en is ontstaan door de hier liggende oude vestinggrachten te kanaliseren.
Het nieuwe kanaal zou de vervanger worden voor het verdwijnen van het Zuider- en Kattendiep. Dit verbond dan al bestaande Noord-Willemskanaal (1861, in Groningen het Hoornsediep genoemd), de Zuider- en Westerhaven (Westerhavensluis, 1864) en naar het Hoendiep. Het Verbindingskanaal bleek al snel te smal en heeft nooit een grote economische betekenis gekregen. Nog steeds is Groningen een stad aan het water, alleen vervullen de Hoornseplas (als onderdeel van het Paterswoldsemeer) deze functie en is het vooral voor recreatie.
Over het kanaal liggen (van oost naar west) de volgende bruggen: het Trompbruggetje (ook wel Kattenbruggetje genoemd), de Oosterbrug, de Herebrug, de Werkmanbrug (bij het Groninger Museum) en de Emmabrug.
Samen met die van het Hoendiep is de kademuur bij het museum de enige basalten kade van Groningen. De grond die vrijkomt bij het graven van het Verbindingskanaal werd gebruikt om het terrein van het Zuiderpark op te hogen.
