Wyclef Jean
Wyclef Jean (17 oktober 1972) is een Amerikaans rapper en producer van Haïtiaanse afkomst. Hij werd voornamelijk bekend als lid van het hiphoptrio the Fugees, en scoorde ook solo enkele hits.
Wyclef Jean werd geboren in Croix-des-Bouquets, Haïti, de zoon van een priester. Op zijn negende verhuisde hij naar Brooklyn, New York, VS, en later naar New Jersey. Hier leerde hij gitaar spelen en volgde hij een studie jazzmuziek. In 1987 begon hij samen met zijn goede vriend Prakazrel Michel (beter bekend als Pras) en Pras' klasgenootje Lauryn Hill een muziekgroep genaamd the Tranzlator Crew. Later zal deze groep beter bekend worden onder de naam "The Fugees".
The Fugees tekende een contract bij Ruffhouse Records. Hun eerste album, Blunted on Reality, was echter een flop. Het tweede album, The Score, was echter een groot succes, en groeide uit tot een van de bestverkochte rapalbums aller tijden en een van de best verkochte albums van 1996.
Wyclef Jean besloot vrij snel na dit succes als eerste van de groep solo te gaan. Zijn eerste soloalbum, The Carnival (volledige titel: Wyclef Jean Presents the Carnival Featuring the Refugee All-Stars) uit 1997 bevatte gastoptredens van Pras en Lauryn Hill, maar ook van de Neville Brothers, Celia Cruz en de I Threes, de achtergrondzangeressen van Bob Marley. Het album bracht twee hitsingles voort: "We Trying to Stay Alive" (met samples van "Stayin' Alive" van de Bee Gees) en "Gone Til November", opgenomen met het New York Philharmonic Orchestra.
In de jaren daarna werkte hij samen met andere artiesten: hij produceerde, schreef liedjes of maakte remixen voor een grote verscheidenheid aan artiesten: Destiny's Child (o.a. de doorbraaksingle "No No No"), Sublime, Simply Red, Whitney Houston ("My Love is Your Love"), Bounty Killer, Cypress Hill, Mya, Carlos Santana ("Maria, Maria"), The Black Eyed Peas, Sinéad O'Connor, Mick Jagger, etc.
The Fugees hadden intussen een lange pauze ingelast, en een vervolg op The Score werd keer op keer uitgesteld. The Ecleftic: 2 Sides II a Book was Wyclefs tweede soloalbum. Op dit album werkte hij onder andere samen met Youssou N'Dour, Mary J. Blige ("911"), Earth, Wind & Fire, Kenny Rogers en zelfs worstelheld The Rock. Het album kreeg matige kritieken; veel critici noemden het album onsamenhangend.
De jaren daarop bracht hij nog twee albums uit, Masquerade uit 2002 en The Preacher's Son uit 2003. In 2004 kwam zijn vijfde album uit, Sak Pasé Presents: Welcome to Haiti (Creole 101), waarin hij terugkeert naar zijn Haïtiaanse roots. Het merendeel van de nummers is gezongen in het Haïti-Creools, en is gebaseerd op de Haïtiaanse muziek.
[bewerk] Discografie
[bewerk] Singles
| Singles met hitnoteringen in de Nederlandse Top 40 | ||||||
| Titel | Datum van release |
Datum van binnenkomst |
Hoogste positie |
Aantal weken |
Opmerkingen | |
|---|---|---|---|---|---|---|
| Guantanamera | 25-10-1997 | 28 | 6 | |||
| Gone till November | 28-3-1998 | 17 | 9 | |||
| Another one bites the dust (remix) | 10-10-1998 | 21 | 7 | met Queen en Pras | ||
| New day | 6-11-1999 | 23 | 4 | feat. Bono | ||
| It doesn't matter | 22-7-2000 | 34 | 3 | feat. The Rock | ||
| 911 | 18-11-2000 | 5 | 14 | feat. Mary J. Blige | ||
| Perfect gentleman | 11-8-2001 | 37 | 4 | |||
| Two wrongs | 10-8-2002 | 38 | 2 | feat. Claudette Ortiz Of City High | ||
| One nite stand (of wolves and sheep) | 12-10-2002 | 25 | 5 | met Sarah Connor | ||
| Hips don't lie | 15-4-2006 | 1 | 24 | met Shakira | ||
[bewerk] Albums (solo)
- Wyclef Jean Presents The Carnival Featuring the Refugee All-Stars (1997)
- The Ecleftic: 2 Sides II a Book (2000)
- Masquerade (2002)
- The Preacher's Son (2003)
- Sak Pasé Presents: Creole 101 (Welcome to Haiti) (2004)
