Świdrygiełło

Z Wikipedii

Świdrygiełło, Bolesław Świdrygiełło, (lit. Švitrigaila) (ur. ok. 1370, zm. 10 lutego 1452) – wielki książę litewski w latach 1430-1432. Był synem Olgierda, wielkiego księcia litewskiego, i Julianny, księżniczki twerskiej; najmłodszym bratem Władysława II Jagiełły. W latach 1400 - 1402 książę podolski, 1419 - 1430 siewierski , czernihowski i trubczewski.

Ponieważ był przeciwnikiem litewskiej unii z Polską, wielokrotnie sprzymierzał się przeciwko Jagielle i Witoldowi z Krzyżakami. Po śmierci Witolda ponownie sprzymierzył się z Krzyżakami, cesarzem Zygmuntem Luksemburskim i Moskwą, co stało się przyczyną wojny domowej 1432-1439. Został pokonany przez nowego wielkiego księcia Zygmunta Kiejstutowicza pod Wiłkomierzem w 1435 roku. Schronił się na Pokuciu. Powrócił na Litwę w roku 1440 i uznał zwierzchnictwo Kazimierza IV Jagiellończyka od którego dostał we władanie Wołyń. Zmarł w Łucku na Wołyniu w 1452 r.

Był żonaty z księżniczką twerską; ich jedyny syn zmarł w dzieciństwie.

[edytuj] Linki zewnętrzne

• T. Stolarczyk, Na karuzeli życia czyli walki Świdrygiełły o tron litewski w latach 1392-1430
• T. Stolarczyk, Świdrygiełło przeciwko Jagielle - tzw. wojna łucka 1431 roku