140 Siwa
Z Wikipedii
| (140) Siwa | |
| Odkrywca | Johann Palisa |
| Data odkrycia | 13 października 1874 |
| Nr kolejny planetoidy | 140 |
| Charakterystyka orbity (J2000) | |
| Występowanie planetoidy |
Pas główny |
| Średnia odległość od Słońca |
2,73292737 j.a. |
| Mimośród | 0,2162946 |
| Peryhelium | 2,14180993 j.a. |
| Aphelium | 3,3240448 j.a. |
| Okres obiegu wokół Słońca |
4 lat 190 dni 5 godzin |
| Średnia prędkość orbitalna |
18,01684333 km/s |
| Nachylenie orbity względem ekliptyki |
3,18721141° |
| Charakterystyka fizyczna | |
| Średnica | 109,79 km |
| Masa | 1,4 × 1018 kg |
| Średnia gęstość | ? g/cm3 |
| Okres obrotu wokół własnej osi |
18,495 h |
| Albedo | 0,0676 |
| Jasność absolutna | 8,34 m |
| Typ spektralny | Typ P |
| Średnia temperatura powierzchni | ~168K |
140 Siwa - planetoida z grupy pasa głównego asteroid, okrążająca Słońce w ciągu 4,52 lat, w średniej odległości 2,73 j.a. Została odkryta 13 października 1874 roku w Austrian Naval Observatory (Pula, półwysep Istria) przez Johanna Palisę. Nazwa planetoidy pochodzi od Siwy, słowiańskiej bogini życia i narodzin.
[edytuj] Zobacz też
[edytuj] Linki zewnętrzne
- Baza danych małych ciał Układu Słonecznego Jet Propulsion Laboratory
- 140 Siwa w bazie JPL
- Diagram orbity 140 Siwa
... | Poprzednia planetoida | 140 Siwa | Następna planetoida | ...
