14 Irene
Z Wikipedii
| (14) Irene | |
| Odkrywca | John Russell Hind |
| Data odkrycia | 19 maja 1851 |
| Nr kolejny planetoidy | 14 |
| Charakterystyka orbity (J2000) | |
| Występowanie planetoidy |
Pas główny |
| Średnia odległość od Słońca |
2,5853 j.a. |
| Mimośród | 0,1679 |
| Peryhelium | 2,1511 j.a. |
| Aphelium | 3,0195 j.a. |
| Okres obiegu wokół Słońca |
4 lat 58 dni 10 godzin |
| Średnia prędkość orbitalna |
18,52 km/s |
| Nachylenie orbity względem ekliptyki |
9,10° |
| Charakterystyka fizyczna | |
| Średnica | 181,8 km |
| Masa | 6,3 × 1018 kg |
| Średnia gęstość | 2? g/cm3 |
| Okres obrotu wokół własnej osi |
(15 h 36 min) h |
| Albedo | 0,16 |
| Jasność absolutna | 6,30 m |
| Typ spektralny | Typ S |
| Średnia temperatura powierzchni | ~ 170K |
| Satelity naturalne | brak danych |
14 Irene to jedna z większych planetoid z pasa głównego.
Spis treści |
[edytuj] Odkrycie
Planetoida została odkryta przez Johna Russella Hinda 19 maja 1851 roku w Londynie.
Jej nazwa pochodzi od mitologicznej Ejrene bogini pokoju, jednej z Hor, córki Zeusa i Temidy.
[edytuj] Orbita
Orbita 14 Irene jest nachylona do płaszczyzny ekliptyki pod kątem 9,1°. Na jeden obieg wokół Słońca ciało to potrzebuje 4 lata i 58 dni krążąc w średniej odległości 2,58 j.a. od naszej Dziennej Gwiazdy. Średnia prędkość orbitalna tej asteroidy to ok. 18,52 km/s.
[edytuj] Właściwości fizyczne
14 Irene ma średnicę ok. 181 km. Jej albedo wynosi 0,16, a jasność absolutna to 6,3m. Średnia temperatura na jej powierzchni sięga 170K. Planetoida ta zalicza się do asteroid typu S.
[edytuj] Zobacz też
[edytuj] Linki zewnętrzne
... | Poprzednia planetoida | 14 Irene | Następna planetoida | ...
