39 Laetitia
Z Wikipedii
| (39) Laetitia | |
| Odkrywca | Jean Chacornac |
| Data odkrycia | 8 lutego 1856 |
| Nr kolejny planetoidy | 39 |
| Charakterystyka orbity (J2000) | |
| Występowanie planetoidy |
Pas główny |
| Średnia odległość od Słońca |
2,7686 j.a. |
| Mimośród | 0,1141 |
| Peryhelium | 2,4525 j.a. |
| Aphelium | 3,0848 j.a. |
| Okres obiegu wokół Słońca |
4 lat 222 dni 17 godzin |
| Średnia prędkość orbitalna |
17,90 km/s |
| Nachylenie orbity względem ekliptyki |
10,38° |
| Charakterystyka fizyczna | |
| Średnica | 149,52 km |
| Masa | 3,5 × 1018 kg |
| Średnia gęstość | 2,0? g/cm3 |
| Okres obrotu wokół własnej osi |
(5 h 8 min 24 s) h |
| Albedo | 0,28 |
| Jasność absolutna | 6,1 m |
| Typ spektralny | Typ S |
| Średnia temperatura powierzchni | ~158K |
39 Laetitia - planetoida z grupy pasa głównego asteroid, okrążająca Słońce w ciągu 4 lat i 223 dni w średniej odległości 2,77 j.a. Została odkryta 8 lutego 1856 roku w Paryżu przez Jeana Chacornaca. Nazwa planetoidy pochodzi od Laetitii, rzymskiej personifikacji wesołości i wdzięku.
[edytuj] Zobacz też
[edytuj] Linki zewnętrzne
- Baza danych małych ciał Układu Słonecznego Jet Propulsion Laboratory
- 39 Laetitia w bazie JPL
- Diagram orbity 39 Laetitia
... | Poprzednia planetoida | 39 Laetitia | Następna planetoida | ...
