89 Julia
Z Wikipedii
| (89) Julia | |
| Odkrywca | Édouard Stephan |
| Data odkrycia | 6 sierpnia 1866 |
| Nr kolejny planetoidy | 89 |
| Charakterystyka orbity (J2000) | |
| Występowanie planetoidy |
Pas główny |
| Średnia odległość od Słońca |
2,55006529 j.a. |
| Mimośród | 0,18377079 |
| Peryhelium | 2,08143778 j.a. |
| Aphelium | 3,0186928 j.a. |
| Okres obiegu wokół Słońca |
4 lat 27 dni 9 godzin |
| Średnia prędkość orbitalna |
18,65164303 km/s |
| Nachylenie orbity względem ekliptyki |
16,14082938° |
| Charakterystyka fizyczna | |
| Średnica | 151,46 km |
| Masa | 3,6 × 1018 kg |
| Średnia gęstość | ? g/cm3 |
| Okres obrotu wokół własnej osi |
(11 h 23 min 13 s) h |
| Albedo | 0,1764 |
| Jasność absolutna | 6,6 m |
| Typ spektralny | Typ S |
| Średnia temperatura powierzchni | ~174K |
89 Julia - planetoida z grupy pasa głównego asteroid, okrążająca Słońce w ciągu 4,08 lat, w średniej odległości 2,55 j.a. Została odkryta 6 sierpnia 1866 roku w Marsylii przez Édouarda Stephana (odkrwcy także 91 Aegina). Nazwa planetoidy pochodzi od imienia św. Julii z Korsyki.
[edytuj] Zobacz też
[edytuj] Linki zewnętrzne
- Baza danych małych ciał Układu Słonecznego Jet Propulsion Laboratory
- 89 Julia w bazie JPL
- Diagram orbity 89 Julia
... | Poprzednia planetoida | 89 Julia | Następna planetoida | ...
