Agostino Gemelli
Z Wikipedii
Agostino Gemelli, (Edorado Gemelli) (18 stycznia 1878 w Mediolanie - 15 lipca 1959 w Mediolanie) – włoski uczony, lekarz, psycholog; ojciec franciszkanin.
Edoardo Gemelli urodził się w zamożnej mediolańskiej rodzinie. w roku 1902 ukończył studia medyczne, następnie pracował w szpitalu Sant Ambrogio w Mediolanie. Z początku daleki od wiary przeżył swoje nawrócenie podczas pełnienia służby wojskowej w tym szpitalu. Nawrócenie to doprowadziło do jego decyzji - w roku 1903 wstąpienia do zakonu franciszkańskiego Braci Mniejszych w Rezzato koło Brescia. Ślubowanie złożył 14 marca 1908 równocześnie zmieniając swe imię z Edward (Edoardo) na ojciec Agostino.
W latach 1909-1912 dorabiał publikując wiadomości naukowe. Pracował nad pogodzeniem chrześcijańskiej wiary i nowoczesnej kultury. Zajmował się fenomenem wyleczenia - wyzdrowienia (cud w Lourdes). W roku 1914 założył pismo "Vita e Pensiero" (Życie i myślenie), które skupiało środowisko katolickich intelektualistów.
Przed I wojną Światową zaczynał rozmaite nauki psychologiczne w Bonn i Monachium. W czasie pierwszej wojny światowej odbył służbę wojskową jako lekarz i kapłan.
Po wojnie, w 1919 rozpoczął planowanie do założenia katolickiego uniwersytetu i dzięki jego ambicjom i staraniom udało się założyć w roku 1921 Università Cattolica del Sacro Cuore Mediolan (Katolicki Uniwersytet Najświętszego Serca w Mediolanie). Jako jego rektor doprowadził do założenia 8 nowych wydziałów tegoż uniwersytetu. Mimo dużych obowiązków administracyjnych jako rektor (którego pełnił aż do śmierci), angażował się w naukowe i filozoficzne studia.
Jego największe marzenie o poliklinice spełniło się w roku 1961, kiedy to w Rzymie, w dwa lata po jego śmierci został położony kamień węgielny pod budowę polikliniki, której otwarcie dokonano w roku 1964. Dla uczczenia jego osoby poliklinika nosi imię Gemelli. W niej papież Jan Paweł II wielokrotnie był hospitalizowany i operowany (m.in. 13 maja 1981 – po zamachu na Placu św. Piotra w Rzymie).
