Andon Zako Çajupi
Z Wikipedii
Andon Zako Çajupi - (ur. 27 marca 1866 w Sheper, w Górnej Zagorii - zm. 11 lipca 1930 roku w Heliopolis, w Egipcie) - albański pisarz i dramaturg, działacz narodowy, prawnik.
Był synem zamożnego kupca tytoniowego - Harito Çako. W wieku 15 lat przeniósł się wraz z rodziną do Egiptu, gdzie rozpoczął naukę w szkole prowadzonej przez francuskich lazarystów w Aleksandrii. Po ukończeniu szkoły powrócił na krótko do rodzinnej wsi Sheper, a następnie wyjechał do Genewy. Tam też ukończył studia i uzyskał doktorat z prawa. W 1894 roku po śmierci żony powrócił do Egiptu. Uczestniczył w debacie dotyczącej alfabetu albańskiego. W 1919 roku występując w imieniu albańskiego stowarzyszenia Vëllazëria, działającego w Kairze wysłał memorandum na Konferencję Pokojową w Wersalu, domagając się w nim zachowania integralności ziem zamieszkanych przez Albańczyków. W 1920 roku założył Shoqeria e Miqve (Towarzystwo Przyjaciół), które w 1928 roku sprzeciwiło się proklamowaniu monarchii w Albanii. Także w Genewie powstały jego pierwsze dramaty. W swoich utworach krytycznie oceniał zwyczaje i tradycje społeczeństwa patriarchalnego. Jest uznawany za jednego z najbardziej znanych pisarzy albańskiego Odrodzenia Narodowego (Rilindja Kombetare). Jeden z utworów - wydaną w 1908 roku tragedię Burri i dheut poświęcił postaci Skanderbega.
Zmarł w Egipcie, w 1958 jego szczątki przeniesiono do Albanii.
[edytuj] Dzieła
- Baba Tomorri (Ojciec Tomorr, Kair 1902)
- Dhjata e vjetër e shfaqur , znane też jako: Baba Musa lakuriqë (satyra)
- Burri i dheut (tragedia, 1908)
- Pas vdekjes (Po śmierci, wydane pośmiertnie w 1937, komedia)