Project Gutenberg
Contents Listing Alphabetical by Author:
A B C D E F G H I J K L M N O P Q R S T U V W X Y Z Unknown Other
Contents Listing Alphabetical by Title:
# A B C D E F G H I J K L M N O P Q R S T U V W Y Z Other

Amazon - Audible - Barnes and Noble - Everand - Kobo - Storytel 

See also ebooksgratis.com: no banners, no cookies, totally FREE.

CLASSICISTRANIERI HOME PAGE - YOUTUBE CHANNEL
Privacy Policy Cookie Policy Terms and Conditions
Andrew Ilie - Wikipedia, wolna encyklopedia

Andrew Ilie

Z Wikipedii

Andrew Ilie (ur. 18 kwietnia 1976 w Bukareszcie) - tenisista australijski pochodzenia rumuńskiego, zwycięzca turniejów zawodowych w grze pojedynczej, reprezentant w Pucharze Davisa, olimpijczyk.

Urodzony w Bukareszcie, treningi tenisowe rozpoczął w Rumunii, skąd przeniósł się z rodzicami do Australii jako 13-latek (wkrótce otrzymał obywatelstwo australijskie). Zaliczał się do światowej czołówki juniorów, sezon 1994 zakończył jako 8. rakieta rankingu juniorów, z finałem Australian Open (przegrał z rodakiem Benem Ellwoodem), ćwierćfinałem US Open oraz wygraną międzynarodowych mistrzostw Kanady. W tym samym roku oficjalnie rozpoczął karierę zawodową. W 1995 dzięki "dzikiej karcie" debiutował w seniorskim Wielkim Szlemie w Australian Open, ale start zakończył na I rundzie. Lepiej powiodło mu się kilka miesięcy później na French Open w Paryżu; przeszedł eliminacje, a w turnieju głównym pokonał rozstawionego Holendra Richarda Krajicka, by odpaść w 1/16 finału z Marokańczykiem El Aynaoui. Latem 1995 wygrał pierwszy turniej challengerowy (Lillehammer), w grudniu tegoż roku kolejny (Perth). W kolejnych latach grał nadal głównie w challengerach, a w 1997 stracił znaczną część sezonu z powodu kontuzji.

Do szerokiej czołówki przebił się w 1998. W Australian Open osiągnął III rundę (odpadł z Chilijczykiem Marcelo Ríosem), a w kwietniu tegoż roku odniósł pierwsze turniejowe zwycięstwo w ATP Tour, w Coral Springs. W decydującym meczu pokonał Włocha Sanguinettiego. Do III rundy doszedł także na French Open, gdzie odpadł ze zmierzającym po końcowe zwycięstwo Hiszpanem Moyą. Dalsze starty, w tym kilka wygranych challengerów, dały mu awans w rankingu w okolice pięćdziesiątego miejsca na świecie. Pozycję tę utrzymał również w 1999. Sezon rozpoczął udanym występem w Australian Open (IV runda), kilka cennych zwycięstw odniósł też w turnieju w Dubaju (pokonał wicelidera rankingu Corretję oraz dwóch niedawnych triumfatorów wielkoszlemowych Kuertena i Kordę, by odpaść w półfinale z Niemcem Kieferem). W 2000 wygrał drugi turniej ATP Tour, w finale w Atlancie pokonując nieco starszego rodaka Stoltenberga. W tym samym roku był w finale w Sankt Pölten (porażka z Rumunem Pavelem), a w drodze do półfinału turnieju w Stuttgarcie wyeliminował dziesiątą rakietę świata, Rosjanina Safina. W maju 2000 zajmował najwyższą w karierze pozycję rankingową - nr 38.

W 2001 ponownie doszedł do 1/8 finału Australian Open, pokonując m.in. rozstawionego Hiszpana Ferrero, a ulegając późniejszemu zwycięzcy Agassiemu. W marcu 2001 w Scottsdale odniósł zwycięstwo nad byłym liderem rankingu Samprasem, pokonał w ciągu roku także dwukrotnie innego amerykańskiego weterana, Changa. W dalszej części sezonu był jeszcze w kilku ćwierćfinałach turniejowych oraz w półfinale w Hongkongu, co pozwoliło mu zakończyć rok na miejscu 62. na świecie. Kolejne sezony nie były już udane w wykonaniu Ilie, w efekcie zakończył występy jesienią 2003.

Jako deblista Ilie udzielał się sporadycznie, o czym świadczy jego najwyższa pozycja rankingowa - nr 296 w czerwcu 2000. Barw narodowych Australii bronił na igrzyskach olimpijskich w Sydney (2000), ale nie wypadł tam udanie, ulegając w I rundzie Hiszpanowi Vicente. Również bez sukcesów grał w Pucharze Davisa; powołany na mecz z Argentyną w lutym 2002, uległ wyraźnie zarówno Gastonowi Gaudio (1:6, 1:6, 2:6), jak i Juanowi Ignacio Cheli (1:6, 1:6).

Praworęczny Ilie (bekhend grał jedną ręką) znany był jako ekspresyjny gracz, szukający efektownych rozwiązań na korcie. Jednym z jego popisowych uderzeń był drajw-wolej z bekhendu. Od French Open 1999 wprowadził na korty nowy zwyczaj - po ważnym dla siebie zwycięstwie w ramach triumfalnych gestów rozdzierał na sobie koszulkę. Miał opinię jednego z nielicznych graczy australijskich, potrafiących grać na wolnym korcie ziemnym.

[edytuj] Zwycięstwa turniejowe (wszystkie w grze pojedynczej)

  • 1998 Coral Springs
  • 2000 Atlanta

[edytuj] Finały turniejowe (w grze pojedynczej)

  • 2000 Sankt Pölten

[edytuj] Linki zewnętrzne

W innych językach

Static Wikipedia (no images) - November 2006

aa - ab - af - ak - als - am - an - ang - ar - arc - as - ast - av - ay - az - ba - bar - bat_smg - be - bg - bh - bi - bm - bn - bo - bpy - br - bs - bug - bxr - ca - cbk_zam - cdo - ce - ceb - ch - cho - chr - chy - closed_zh_tw - co - cr - cs - csb - cu - cv - cy - da - de - diq - dv - dz - ee - el - eml - en - eo - es - et - eu - fa - ff - fi - fiu_vro - fj - fo - fr - frp - fur - fy - ga - gd - gl - glk - gn - got - gu - gv - ha - haw - he - hi - ho - hr - hsb - ht - hu - hy - hz - ia - id - ie - ig - ii - ik - ilo - io - is - it - iu - ja - jbo - jv - ka - kg - ki - kj - kk - kl - km - kn - ko - kr - ks - ksh - ku - kv - kw - ky - la - lad - lb - lbe - lg - li - lij - lmo - ln - lo - lt - lv - map_bms - mg - mh - mi - mk - ml - mn - mo - mr - ms - mt - mus - my - mzn - na - nah - nap - nds - nds_nl - ne - new - ng - nl - nn - no - nov - nrm - nv - ny - oc - om - or - os - pa - pag - pam - pap - pdc - pi - pih - pl - pms - ps - pt - qu - rm - rmy - rn - ro - roa_rup - roa_tara - ru - ru_sib - rw - sa - sc - scn - sco - sd - se - searchcom - sg - sh - si - simple - sk - sl - sm - sn - so - sq - sr - ss - st - su - sv - sw - ta - te - test - tet - tg - th - ti - tk - tl - tlh - tn - to - tokipona - tpi - tr - ts - tt - tum - tw - ty - udm - ug - uk - ur - uz - ve - vec - vi - vls - vo - wa - war - wo - wuu - xal - xh - yi - yo - za - zea - zh - zh_classical - zh_min_nan - zh_yue - zu