Andrzej Banasiak

Z Wikipedii

Andrzej B. vel Andrzej Zieliński ps. Słowik (ur. w 1960 w Stargardzie Szczecińskim) – polski mafioso i przestępca, jeden z przywódców mafii pruszkowskiej, jeden z twórców grupy i bossów^[1].

Obecne nazwisko przyjął po żonie. Z zawodu fryzjer.

Po raz pierwszy został skazany pod koniec lat siedemdziesiątych. Zaczynał od włamań do mieszkań i kradzieży samochodów, działając w województwie szczecińskim. W połowie lat osiemdziesiątych przeniósł się do Warszawy, gdzie był notowany za włamania, oszustwa i fałszerstwa. Mimo że kilkakrotnie trafiał do aresztu (m.in. pod zarzutem ściągania haraczy i wymuszeń zwrotu długów), wychodził na wolność z powodu rzekomo złego stanu zdrowia.

Wcześniej skazany za przestępstwa pospolite (pomimo że nie stawił się do więzienia, gdzie miał odbywać karę) został w 1993 ułaskawiony przez prezydenta Lecha Wałęsę, dzięki domniemanej łapówce w wysokości 150 tys. dolarów, jaką miał wręczyć Mieczysławowi Wachowskiemu i Lechowi Falandyszowi^[2].

Poszukiwany listem gończym, został zatrzymany 23 października 2001 w Hiszpanii, w miejscowości Casa Gaudia i drogą ekstradycji przekazany do kraju. W 2004 stołeczny sąd skazał go za wymuszenia rozbójnicze na 6 lat więzienia^[3].

Skazany został dzięki zeznaniom Jarosława S. "Masy".

Oskarżony jest o kierowanie swoją grupą oraz o nakłanianie do zabójstwa komendanta głównego policji Marka Papały, za co grozi mu dożywocie^[4].

Obecnie uznawany jest za jednego z sześciu członków ścisłego "zarządu Pruszkowa".

Słowik pielgrzymował do Ziemi Świętej i znany był z robienia ręką charakterystycznego znaku krzyża. Ślubu udzielał mu ksiądz Kazimierz Orzechowski, znany z telenoweli "Złotopolscy".

[edytuj] Bibliografia

Jest autorem wspomnień, odsłaniających kulisy działalności jego grupy. W książce większość przestępstw przypisał świadkowi koronnemu Masie i zaprezentował swoje zdjęcia, m.in. robione w Ziemi Świętej.