Andrzej I Bogolubski
Z Wikipedii
Andrzej I Bogolubski (ros. Andriej Juriewicz Bogoliubskij) (ur. ok. 1111 - zm. czerwiec 1174 w Bogoliubowie koło Włodzimierza) – wielki książę włodzimierski. Syn Jerzego Dołgorukiego.
Od śmierci ojca (1157) książę rostowsko-suzdalski. Przeniósł stolicę do Włodzimierza. W 1169 r. opanował Kijów uzyskując tym samym tytuł wielkiego księcia. Odmiennie od swoich poprzedników, również ojca, nie przeniósł do tego miasta swej stolicy lecz po złupieniu Kijowa osadzał tam swoich krewnych jako podległych książąt. Centrum swego księstwa pozostawił Włodzimierz, który odtąd stał się stolicą wielkiego księstwa. Andrzej zmusił również Nowogród Wielki do uznania swego zwierzchnictwa i narzucił mu zależnych od siebie książąt.
Bogolubski starał się ograniczyć znaczenie polityczne bojarów w swoich księstwach oraz wymuszał bezwzględne posłuszeństwo podległych mu książąt. W połączeniu z charakterem księcia, który znany był ze swego nieopanowania, spowodowało to powstanie w otoczeniu księcia spisku, którego uczestnicy zamordowali Andrzeja Bogolubskiego.
| Poprzednik Jerzy Dołgoruki |
 |
Książę włodzimierski 1157-1169 Wielki książę włodzimierski 1169-1174 |
|
Następca Wsiewołod III Wielkie Gniazdo |
