Antoni Czyż
Z Wikipedii
Antoni Czyż (ur. 10 listopada 1955 w Warszawie) - prof. dr hab., polski literaturoznawca (historyk literatury) i historyk idei, także historyk duchowości (zwłaszcza mistycznej), edytor i filmoznawca.
Ukończył filologię polską na Uniwersytecie Warszawskim, tam uzyskał stopień doktora. Habilitował się na Uniwersytecie Śląskim w Katowicach. Pracownik naukowy Akademii Podlaskiej w Siedlcach (Wydział Humanistyczny, Instytut Filologii Polskiej, Katedra Historii Literatury Polskiej), wykłada także na Uniwersytecie Kardynała Stefana Wyszyńskiego w Warszawie (Instytut Historii Sztuki).
Wydał książki: Ja i Bóg. Poezja metafizyczna późnego baroku (1988; rozprawa doktorska), Światło i słowo. Egzystencjalne czytanie tekstów dawnych (1995; praca habilitacyjna), Władza marzeń. Studia o wyobraźni i tekstach (1997), Jaki zapis? Poradnik polonisty (1999). Redagował tomy zbiorowe, m. in.: Wśród pisarzy oświecenia (1997; ze Stanisławem Szczęsnym), Czytanie Witkacego (2001), Wyobraźnia jako jaźń twórcza (2002; z Ewą Podrez), Czytać wiek XIX (2007; z Magdaleną Saganiak). Wydał z Aleksandrem Nawareckim utwory Józefa Baki: Poezje (1986) i Uwagi (2000; edycja krytyczna). Współtwórca i redaktor naczelny kwartalnika naukowego i literackiego "Ogród". Uhonorowany Medalem Komisji Edukacji Narodowej. Mieszka w Warszawie.
[edytuj] Bibliografia
- Paradygmat pamięci w kulturze. Prace ofiarowane Antoniemu Czyżowi. Red.: Andrzej Borkowski, Marcin Pliszka, Artur Ziontek. Siedlce 2005
