Antoni Giełgud
Z Wikipedii
Antoni Giełgud herbu Giełgud (ur. 1792, zm. 1831) – generał polski, generał brygady Królestwa Kongresowego [1], brał udział w kampanii 1812 oraz w powstaniu listopadowym.
Odznaczył się w w bitwach pod Wawrem i Białołęką. Po bitwie pod Ostrołęką skierowany na Litwę w celu podtrzymania powstania w tym regionie. 29 maja stoczył zwycięską bitwę pod Rajgrodem, otwierając sobie tym samym drogę na Wilno. Na Litwie połączył swoją 2 Dywizją Piechoty z wysłanym wcześniej, małym korpusem gen. Dezyderego Chłapowskiego. Działania korpusu polskiego na Litwie były nieudolne i zakończyły się przekroczeniem granicy Prus i rozbrojeniem powstańców. Przy przekraczaniu granicy w połowie lipca 1831 gen. Giełgud został zastrzelony przez podwładnego oficera (Kazimierz Skulski z 7 pułku piechoty). Z wyprawy litewskiej ocalał jedynie 4-tysięczny korpus gen. Henryka Dembińskiego, który zdołał przebić się do Warszawy.
[edytuj] Zobacz też
Przypisy
- ↑ Rocznik Woyskowy Królestwa Polskiego. Na rok 1830, s. 8.
