Argumentum ad ignorantiam
Z Wikipedii
Argumentum ad ignorantiam (łac. argument odwołujący się do niewiedzy, czyt. argumentum ad ignorancjam) – pozamerytoryczny sposób argumentowania, w którym dyskutant uznaje za dowód prawdziwości swojej tezy fakt, że jego oponent nie potrafi uzasadnić tezy przeciwnej.
[edytuj] Przykłady:
- To oczywiste, że Bóg istnieje - czy jesteś w stanie udowodnić jego nieistnienie?
- Nie popełniłem tego przestępstwa - przecież nikt mi niczego nie udowodnił.
- To oczywiste, że jesteś winny - czy potrafisz udowodnić, że jest inaczej?
[edytuj] Literatura naukowa
- Tadeusz Kwiatkowski: Logika ogólna. Wydawnictwo UMCS, Lublin 1998.
- Narcyz Łubnicki: Nauka poprawnego myślenia. "Biblioteka Problemów", PWN, Warszawa 1963.
- Witold Marciszewski [red.]: Mała encyklopedia logiki. Ossolineum, 1988.
- Teresa Hołówka: Kultura logiczna w przykładach, PWN, Warszawa 2005.
[edytuj] Zobacz też
Argumentacja nierzeczowa
ad auditorem • ad baculum • ad hominem • ad ignorantiam • ad misericordiam • ad personam • ad populum • ad vanitatem • ad verecundiam
