Artur Gold
Z Wikipedii
Artur Gold (ur. 17 marca 1897 w Warszawie, zginął 1943 r. w Treblince, )
Kompozytor i skrzypek pochodzenia żydowskiego, syn Michała Golda, muzyka Opery Warszawskiej, wraz z Jerzym Petersburskim prowadził orkiestrę w teatrzyku Qui Pro Quo (1922) i w warszawskiej Adrii (1931-1939).
Skomponował wiele przebojowych piosenek m.in. fokstrot Gdy Petersburski razem z Goldem gra (rewia Ostatnia nagość, 1926), tanga Gdy w ogrodzie botanicznym, Jesienne róże, Nie odchodź ode mnie (sł. Andrzej Włast, wyk. Stanisława Nowicka i Tadeusz Olsza, rewia Uśmiech Warszawy, Morskie Oko, 1930), Jaśminy i Kwiaciarka z Barcelony (sł. Andrzej Włast, wyk. Janusz Popławski), tango apaszowskie Pragnę twoją być (sł. Andrzej Włast, wyk. Stanisława Nowicka, Loda Halama i Eugeniusz Bodo, Morskie Oko, 1928), Przy kominku i Szkoda twoich łez (wyk. Tadeusz Faliszewski, 1929), Ta mała piła dziś (sł. Andrzej Włast, wyk. Zula Pogorzelska, Perskie Oko, 1926), Raz na lewo raz na prawo (sł. Andrzej Włast, 1932 ), Czarne oczy (sł. Hemar, Qui pro quo, rewia M.S.Z. czyli pamiętaj o mnie, wyk. Marian Wawrzkowicz, 1929), Ach te cyganki, Opium,
Obecnie melodia piosenki Chodź na Pragę (sł. Stanisław Biernacki, wyk. Stanisława Nowicka, rewia Uśmiech Warszawy, 1930), jest grana w południe jako hejnał warszawskiej dzielnicy Praga .
Nagrywał również płyty z orkiestrami angielskimi (1924), a w latach trzydziestych dla firmy fonograficznej Odeon.
Podczas wojny grał z własną orkiestrą w warszawskim getcie.
Rozstrzelany w obozie koncentracyjnym w Treblince.
