Autotransfuzja
Z Wikipedii
Autotransfuzja - zabieg przetaczania krwi, w którym biorcą i dawcą jest chory sam dla siebie. Leczenie pacjenta własną konserwowaną krwią pozwala na uniknięcie ryzyka związanego z immunizacją antygenami krwinkowymi, przeniesieniem chorób wirusowych, bakteryjnych i pasożytniczych.
Spis treści |
[edytuj] Wskazania
Przetaczanie krwi własnej stosuje się w planowanych zabiegach naczyniowych, urologicznych, kardiochirurgicznych, ortopedycznych, ginekologicznych i innych.
[edytuj] Pobieranie krwi do autotransfuzji
Pobieranie krwi własnej do celów autotransfuzji może się odbywać co 3 do 7 dni, a ostatnie pobranie należy przeprowadzić co najmniej 72 godziny przed planowanym zabiegiem.
Nie ma określonych ograniczeń wiekowych lub wagowych do autotransfuzji, jedynie zalecenie by poziom hemoglobiny wynosił co najmniej 11 g%, a hematokryt najmniej 34% przed pobraniem. O dopuszczeniu do pobrania krwi decyduje lekarz na podstawie aktualnych badań i dokładnego wywiadu z pacjentem.
[edytuj] Przeciwwskazania
Osoby ze stężeniem hemoglobiny poniżej 10g% nie powinny być kwalifikowane do autotransfuzji. Osoby u których stwierdza się dodatnie wyniki w kierunku kiły oraz obecność markerów wirusów HBV, HCV, HIV nie powinny być kwalifikowane.
Do przeciwwskazań należy przebyty ostatnio zawał serca, udar mózgu, niestabilna choroba wieńcowa, ciężka postać nadciśnienia tętniczego, ryzyko bakteriemii, ciężkie postacie chorób psychicznych, aktywna padaczka, zaawansowane choroby nowotworowe, radioterapia, leczenie cytostatykami, niewyrównana cukrzyca i inne.
[edytuj] Trwałość preparatów
Krew konserwowana przeznaczona do autologicznej transfuzji jest przechowywana w temperaturze 2-6°C przez okres 35 dni.
Nie wykorzystany preparat autologiczny nie może być użyty do przetaczania innemu biorcy ani do fabrycznego frakcjonowania (patrz: preparaty krwi). Jest niszczony zgodnie z zasadami dotyczącymi krwi homologicznej.
