Bączek (broń strzelecka)
Z Wikipedii
Bączek - metalowy, sprężysty pierścień łączący ze sobą lufę, łoże i nakładkę w starszych typach broni strzeleckiej. Najczęściej stosowano dwa bączki, rzadziej trzy. Bączki były stosowane głównie w broni wojskowej jako rozwiązanie pozwalające na szybkie rozkładanie i składanie broni.