Bateria żarzenia
Z Wikipedii
Bateria żarzenia to pojedyncze ogniwo lub zespół ogniw galwanicznych lub akumulatorów służący do zasilania obwodów żarzenia lamp elektronowych.
Stosowane napięcia:
- 1,2 V - jedno ogniwo akumulatora niklowo żelazowego lub niklowo kadmowego, do lamp serii D, używane w latach powojennych
- 1,5 V - ogniwo Leclanchégo, np. radioodbiornik Szarotka, do lamp serii D, używane w latach powojennych
- 2V jedno ogniwo akumulatora ołowiowego, do lamp serii K, używane w latach przedwojennych
- 2,4 V - dwa ogniwa akumulatora niklowo żelazowego lub niklowo kadmowego, np. radiostacja RBM-1, do lamp serii D, używane w latach powojennych
- 4V - dwa ogniwa akumulatora ołowiowego używane w latach 20. do lamp serii kołkowej
- 6,3 i 12,6 V - napięcie akumulatora samochodowego, odbiorniki samochodowe i większość lamp sieciowych, do lamp serii E i C, używane od połowy lat 30.
Zobacz też: bateria anodowa, system oznaczeń lamp