Bejt ha-midrasz
Z Wikipedii
Bejt (ha-)midrasz (hebr. בית (ה)מדרש - "dom nauki", "dom poszukiwania", "dom studiów") - typ synagogi ze specjalnym pomieszczeniem przeznaczonym do studiów talmudycznych dla chłopców i dorosłych mężczyzn. Przez chasydów popularnie nazywane szul lub szil.
Pierwsze bejt midrasze powstawały w okresie hellenistycznym i były wzorowane na greckich uczelniach. Jeden z pierwszych domów studiów założył m.in. Szem, syn Noego. W Europie Wschodniej większość takich budynków powstawało przy lub w bliskim sąsiedztwie gminnych synagog. Bliskość miejsca kultu i nauki pozwalała na optymalne wykorzystanie czasu przeznaczonego na modlitwę i rozważania nad Słowem Bożym. Czasami bejt midrasz pełnił także funkcję noclegowni dla przyjezdnych pobożnych Żydów. Zajmowano się w nim również pomocą biednym studentom jesziw. Sporą część domów studiów zakładały osoby prywatne, które lokowały je przeważnie we własnych mieszkaniach.
Każdy bejt midrasz zaopatrzony był w księgozbiór, do którego wolny dostęp mieli wszyscy członkowie gminy. Nie istniał żaden zinstytucjonalizowany system korzystania z ksiąg (jak np. w bibliotece). Nie był on potrzebny - przed ewentualnymi kradzieżami i aktami wandalizmu chroniła potęga autorytetu samego miejsca.
W Talmudzie zapisane są specjalne modlitwy, które należy odmawiać przy wchodzeniu i wychodzeniu z domu studiów.
