Belasica
Z Wikipedii
Belasica (maced. i bułg. Беласица, gr. Μπέλες - Béles, Κερκίνη - Kerkíni) - pasmo górskie w systemie Rodopów, u zbiegu granic Macedonii, Bułgarii i Grecji.
Belasica rozciąga się równoleżnikowo na długości około 60 km między dolinami Wardaru na zachodzie i Strumy na wschodzie. Szerokość pasma wynosi 7 do 9 km, powierzchnia - około 670 km². Na północy Belasica opada w dolinę Strumicy, na południu - w ujściowe odcinki dolin Wardaru i Strumy. Przeciętne wysokości pasma wynoszą od 300 do 1900 m n.p.m. Najwyższy szczyt - Radomir (2029 m n.p.m.) w zachodniej części pasma, inne znaczniejsze szczyty - Kongur (1951 m n.p.m.), Debeło byrdo (1951 m n.p.m.), Łozen (1898 m n.p.m.) i Tumba (1880 m n.p.m.).
Belasica jest jednym z najstarszych pasm górskich Bałkanów. Jest zbudowana ze skał metatmorficznych - amfibolitów, granitów i gnejsów.
Wyższe partie gór są jednolicie zalesione - dominują dąb, buk i jesion. Najwyższe szczyty są nagie i kamieniste. U podnóży gór rozciągają się pastwiska. Klimat wykazuje silne cechy śródziemnomorskie.
Na szczycie Tumba zbiegają się granice Macedonii, Bułgarii i Grecji. W Grecji leżą południowe stoki Belasicy (45% powierzchni), w Bułgarii - północno-wschodnie (20%), w Macedonii - zachodnia część pasma (35%).
W 1014 w wąwozach Belasicy rozegrała się bitwa pod Kleidionem.
W 2003 obszar gór został objęty euroregionem "Belasica".
Źródła:
- Adam Malicki Jugosławia, PWN, Warszawa 1974
- Krystyna Jawecka, Krystyna Zalewska (red.) Bułgaria. Mapa prseglądowa Europy. Skala 1:1 000 000, wyd. czwarte, PPWK, Warszawa 1984,