Berberys Thunberga
Z Wikipedii
Berberys Thunberga | |
Odmiana 'Aurea' |
|
Systematyka wg Reveala | |
Domena | jądrowce |
Królestwo | rośliny |
Podkrólestwo | naczyniowe |
Nadgromada | nasienne |
Gromada | okrytonasienne |
Klasa | Ranunculopsida |
Rząd | jaskrowce |
Rodzina | berberysowate |
Rodzaj | berberys |
Gatunek | berberys Thunberga |
Nazwa systematyczna | |
Berberis thunbergii DC. 1821 | |
Syst.II 9 | |
![]() |
Berberys Thunberga (Berberis thunbergii) – gatunek krzewu z rodziny berberysowatych (Berberidacea Juss.). Pochodzi z Japonii. W Polsce nie występuje w środowisku naturalnym, jest uprawiany jako roślina ozdobna w wielu odmianach.
Spis treści |
[edytuj] Charakterystyka
- Pokrój
- Silnie rozgałęziający się, ciernisty i gęsty krzew, osiągający wysokość do 1,5 m. Ma pokrój różny u różnych odmian.
- Liście
- Liście całobrzegie, owalne, opadające na zimę. Zależnie od odmiany mogą mieć kolor zielony, żółty, czerwony (istnieje wiele odmian o całej gamie pośrednich kolorów). Jesienią przed opadnięciem liście przebarwiają się na różne odcienie koloru żółtego, pomarańczowego, czerwonego.
- Kwiaty
- Drobne, żółte kwiaty w gronach, przyjemnie pachnące. Pręciki i słupki dojrzewają równocześnie. Kwiaty nie są głównym elementem ozdobnym berberysu, jednak w okresie kwitnienia roślina jest jeszcze ładniejsza. Jest owadopylny, ale może być też samopylny. Okres kwitnienia V – VI.
- Owoc
- Podłużna, jagoda o różnych odcieniach czerwonego koloru (zależnie od odmiany). Owoce mają duże walory dekoracyjne, tym bardziej, ze utrzymują się na roślinie przez całą zimę. W zimie są chętnie zjadane przez ptaki.
[edytuj] Zastosowanie
- Roślina ozdobna :
- Walorami ozdobnymi berberysu Thunberga są: kolorowe liście, ładny i gęsty pokrój krzewu, kolorowe owoce. Bardzo dobrze wygląda w zestawieniu z drzewami i drzewami iglastymi, oraz pojedynczo w ogródkach skalnych. Sadzony jest jako roślina ozdobna w ogródkach i parkach.
- Jest bardzo odporny na mróz i nie ma specjalnych wymagań co do gleby - rośnie prawie na każdej glebie. Jest mało wrażliwy na zasolenie gleby, dobrze znosi zanieczyszczenia powietrza.
- Doskonale nadaje się także na żywopłoty (są one nie tylko gęste i ładne, ale i bardzo trudne do sforsowania z powodu kolców).
- Chcąc, aby krzew wyglądał ładnie i zagęszczał się, należy raz w roku go przeciąć – skrócić pędy, a co kilka lat wykonać cięcie odmładzające, polegające na całkowitym usunięciu starych pędów. Bardzo dobrze znosi cięcie.
- Jeżeli zależy nam na obfitym owocowaniu, dobrze jest sadzić koło siebie kilka krzewów.
- Jest mało podatny na choroby i szkodniki.
[edytuj] Wybrane odmiany
- 'Atropurpurea'- jedna z najczęściej sadzonych odmian. Ma cały czas czerwone liście. Rośnie wolniej od innych odmian i wymaga słonecznego stanowiska. W miejscach cienistych jej liście będą mniej ozdobne – bardziej zielone.
- 'Atropurpurea Nana' - odmiana o liściach purpurowo-brązowych, jesienią przebarwiających się na kolor szkarłatny. Rośnie wolno i dorasta do ok. 60 cm, przy szerokości ok.1 m.
- 'Aurea' - jedna z najładniejszych odmian berberysu. Ma intensywnie żółte liście, świetnie się prezentuje niemal na każdym tle. Niestety ma duże wymagania co do światła – musi rosnąć w miejscu nasłonecznionym, jednak nieco przesłoniętym, gdyż w pełnym słońcu jej liście ulegają oparzeniu. Osiąga wysokość do 1 m, jednak po długim czasie, gdyż rośnie bardzo wolno.
- 'Bagatelle' - mały krzew (do 40 cm wysokości), o brązowoczerwonych liściach, które jesienią przebarwiają się na kolor szkarłatny.
- 'Bonanza Gold' - odmiana o złotożółtych liściach, podobna do „Aurea”, ale bardziej odporna na oparzenia słoneczne liści.
- 'Coronita' - ma wzniesiony pokrój i liście czerwone z kontrastującym zielonożółtym obrzeżeniem.
- 'Erecta' - odmiana o jasnozielonych liściach, przebarwiających się jesienią na purpurowo. Osiąga wysokość 1,5 m.
- 'Golden Ring' - ma ciekawe, purpurowoczerwone liście z żółtym obrzeżem.
- 'Green Carpet' - pędy długie i zwisające, korona wyrasta do wysokości 1 m, przy szerokości 1,5 m. Liście jasnozielone, przebarwiające się jesienią na kolor szkarłatny.
- 'Harlequin' - liście czerwone, nakrapiane różnokolorowymi plamkami. Wysokość krzewu do 2 m.
- 'Hellmond Pillar' - ma wzniesione pędy. Młodsze liście są ciemnoczerwone, starsze zielone.
- 'Kelleriis' - liście zielone z intensywnie białymi plamami. Wysokość krzewu do 2 m.
- 'Kobold' - liście ciemnozielone, lśniące, jesienią przebarwiają się na kolor szkarłatny. Niski krzew (do 0,5 m).
- 'Red Chief' - pędy przewieszające się, osiąga 2 m wysokości i 2 m szerokości. Liście purpurowobrązowe, jesienią stają się jaskrawoczerwone.
- 'Red Pillar' - krzew o wąskim pokroju i wyprostowanych pędach, wysokości do 1,5 m. Liście czerwone górą, na dolnej stronie zielone.
- 'Rose Glow' - rozłożysty krzew o wysokości do 2 m. Liście czerwone, nakrapiane licznymi białymi i szarymi plamkami.
[edytuj] Bibliografia
- Maciej Mynett, Magdalena Tomżyńska: Krzewy i drzewa ozdobne. Warszawa: MULTICO Oficyna Wyd., 1999. ISBN 83-7073-188-0.
- Lucjan Rutkowski: Klucz do oznaczania roślin naczyniowych Polski niżowej. Warszawa: Wyd. Naukowe PWN, 2006. ISBN 83-01-14342-8.
- Katalog roślin II. Warszawa: Agencja Promocji Zieleni, Związek Szkółkarzy Polskich, 2003. ISBN 83-912272-3-5.