Betlejem
Z Wikipedii
Współrzędne: 31°42'11" N 35°11'44" E
| Betlejem | |
| Państwo |  Palestyna /  Izrael |
| [[Podział administracyjny|]] | |
| Burmistrz | Wiktor Batarse |
| Powierzchnia | 30 km² |
| Położenie | 31° 42' 11 '' N 35° 11' 44 '' E |
| Ludność (2006) • liczba ludności |
29 927 |
|
Położenie na mapie kraju
  Betlejem
|
|
 Galeria zdjęć w Wikimedia Commons |
|
| Strona internetowa miasta | |
Betlejem (heb. בית לחם Bêṯ Leḥem; dosłownie "dom chleba"; nowohebrajskie Bejt Lechem; ar. بيت لحم Bajt Lahm; dosłownie "dom mięsa") - miasto w środkowej części Palestyny.
Położone w Judei, na obszarze Zachodniego Brzegu Jordanu, 8 km na południe od Jerozolimy, na wysokości 765 m n.p.m. Aglomeracja Betlejem obejmuje jeszcze miasta Beit Jala i Beit Sahour. Ludność ok. 30 tys., w większości Palestyńczycy chrześcijańskiego i muzułmańskiego wyznania - chrześcijanie stanowią 1/3 ludności, jednak wielu z nich wyemigrowało w latach 2000-2003. W latach 1967-1995 miasto znajdowało się pod okupacją Izraela, od 1996 roku, na mocy układu z Oslo, jest częścią Autonomii Palestyńskiej.
Betlejem jest ośrodkiem kultu religijnego chrześcijan i miejscem pielgrzymek, jako biblijne miejsce urodzenia króla Dawida i Jezusa z Nazaretu. Jest w nim kościół Narodzenia (zbudowany w 326 roku przez Konstantyna Wielkiego, w 550 roku przebudowany przez Justyniana I Wielkiego, a w XII wieku przez krzyżowców), pod którym znajduje się Grota Narodzenia.
W 2002 roku kościół był okupowany przez grupę ok. 40 bojowników palestyńskich, którzy schronili się tam w czasie akcji policyjnej wojsk izraelskich - po 5-tygodniowym oblężeniu zawarto porozumienie, na mocy którego część bojowników została odesłana do Gazy, a kilkunastu deportowano do krajów europejskich. Po uwolnieniu kościoła znaleziono w nim kilkadziesiąt założonych ładunków wybuchowych. Miasto znajduje się od tej pory pod zaostrzoną kontrolą - blokada dróg i okresowe wprowadzanie godziny policyjnej.
W mieście znajduje się też kościół Św. Katarzyny, klasztory, oraz założony w 1973 roku uniwersytet. Gospodarka obejmuje rzemiosło, handel i drobny przemysł, m.in. pamiątkarstwo, uprawę winnic, fig i oliwek. Duże znaczenie gospodarcze ma turystyka.
Od 2006 roku miasto zostało całkowicie otoczone 8 metrowym, betonowym murem.
Dzielnice mieszkaniowe (Harat) w Betlejem są żywą historią miasta. Tworzą niezwykłą mozaikę otaczającą główny plac Żłóbka. Ich nazwy pochodzą zwykle od miejsc, z których przybyli osadnicy (np. Harat Nadżar to miejsce, gdzie osiedlili się przybywający z krainy Nadżar wcześni chrześcijanie, przedstawiciele chrześcijaństwa monofizyckiego), bywa też, że nazwy są związane z jakąś legendą (np. Harat Tardżuma, czyli Dzielnica Tłumaczy, której założyciel, Włoch ożenił się chrześcijanką arabskiego pochodzenia i pracował jako tłumacz dla księży oraz pielgrzymów) lub np. z funkcją (Harat al-‘Ajn, czyli źródło – miejsce skąd miasto czerpało wodę). Głównym traktem jest biegnąca od placu Żłóbka ulica Żłóbka z licznymi sklepami, pracowniami jubilerskimi, barami i kafejkami. W mieście znajduje się również Sala Zgromadzeń Świadków Jehowy. W otoczeniu miasta winnice, gaje oliwne i migdałowce.
[edytuj] Miasta partnerskie
[edytuj] Literatura
- Lesław Daniel Chrupcała, Betlejem - kolebka Mesjasza, Kraków 2003.
- Donato Baldi, W Ojczyźnie Chrystusa - Przewodnik po Ziemi Świętej, Kraków-Asyż 1982.
