Billungowie
Z Wikipedii
 |
Ten artykuł wymaga uzupełnienia źródeł podanych informacji. Aby uczynić go weryfikowalnym, należy podać przypisy do materiałów opublikowanych w wiarygodnych źródłach. Adnotacja: 2008-05. |
Billungowie – wspólna nazwa kilku niemieckich rodów i dynastii żyjących na terenach średniowiecznej Saksonii od X w. do początków XII w.
Pierwszą osobą z rodu Billungów, o której wspominają źródła historyczne był hrabia Wichman, wspomniany w źródłach w 811 roku. Kolejną osobą z tego rodu wzmiankowaną w źródłach była najprawdopodobniej Oda (zm. 913), o której wiadomo, że była córką Billunga i została żoną Ludolfa (zm. 866), protoplasty saskiej dynastii Ottonów.
Wzrost znaczenia i potęgi rodu Billungów sięga czasów panowania cesarza Ottona I, który na północnej granicy księstwa Saksonii stworzył przygraniczną marchię, która miała chronić Saksonię przed atakami słowiańskich Obodrytów. Na czele Marchii z tytułem princeps militiae stanął Hermann Billung (urodz. ok. 905/915 r.), a obszar którym zarządzał z ramienia cesarza został nazwany później Marchią Billungów.
Hermann Billung, najznamienitszy przedstawiciel dynastii, w 936 roku został mianowany margrabią, od 953 zastępował cesarza w całym księstwie Saksonii, a po śmierci Ottona I (961) przejął pełnię władzy w tym księstwie. Jego następcy przyjęli tytuł księcia (dux) Saksonii.
Z rodu Billungów pochodził również Wichman (zm. 967), walczący z księciem Mieszkiem I.
Potomkowie Hermanna Billunga panowali w Saksonii do roku 1106, kiedy to zmarł ostatni męski przedstawiciel dynastii Magnus Billung. Starsza córka Magnusa, Wulfhilda wyszła za Henryka IX Czarnego z dynastii Welfów, młodsza Eilika poślubiła Ottona Bogatego z dynastii askańskiej (ich synem był Albrecht Niedźwiedź). Po śmierci ostatniego Billunga Saksonia przypadła Lotarowi z Supplinburga, późniejszemu królowi Niemiec i cesarzowi.
- Zobacz też:
