Bitwa pod Bound Brook
Z Wikipedii
| Bitwa pod Bound Brook Wojna o niepodległość Stanów Zjednoczonych |
|||||||||||||||||
| Data | 13 kwietnia 1777 | ||||||||||||||||
| Miejsce | Bound Brook | ||||||||||||||||
| Wynik | zwycięstwo brytyjskie | ||||||||||||||||
| Terytorium | Kolonia New Jersey | ||||||||||||||||
|
|||||||||||||||||
.svg/20px-Union_flag_1606_(Kings_Colors).svg.png){kind=small}
| Wojna o niepodległość Stanów Zjednoczonych |
|---|
|
Bunker Hill - Wzgórza Harlemu - Pell's Point - Pelham - White Plains - Fort Washington - Trenton - Princeton - Bound Brook - Fort Ticonderoga - Fort Hook - Saratoga - Camden - Savannah - Cowpens - Yorktown |
Bitwa pod Bound Brook rozegrała się 13 kwietnia 1777 roku w czasie kampanii w New Jersey, podczas Amerykańskiej Wojny o Niepodległość.
[edytuj] Wstęp
Wiosną 1777 roku brytyjskie siły wzmocnione oddziałami heskimi, które stacjonowały w Nowym Brunszwiku i New Jersey i przeprowadzały z niewielkimi tylko sukcesami plądrujące wypady w okolice. Washington w tym czasie stał z Armią Kontynentalną dalej na północ, w okolicach Morristown. Jego południową placówkę nad rzeką Raritan, najbliższą 17-tysięcznej armii królewskiej był garnizon w Boun Brook, obsadzony przez około 500 ludzi generała Benjamina Lincolna. Jak strategia plądrowania nie prowadziła do sukcesów generałowie, William Howe i Charles Cornwallis zdecydowali zaatakować garnizon pod Bound Brook.
[edytuj] Bitwa
Pod dowództwem Cornwallisa 4000 brytyjskich żołnierzy (w tym wypożyczone oddziały heskie) uderzyło niespodziewanie na amerykański garnizon. Dwie kolumny szły na północ wzdłuż obu brzegów rzeki Raritan, zaś trzecia przekroczyła rzekę i natarła od zachodu. Czwarta z kolei grupa znajdowała się na wschodzie odcinając drogę ewentualnej ucieczki. Awangarda Heskiego Korpusu Strzelców pod pułkownikiem Johannem Ewaldem napotkała pierwsza nieskoordynowany opór Amerykanów na lewym brzegu rzeki. Zaraz po tym główne siły Brytyjczyków przekroczyły Queen's Bridge i od lewej strony wkroczyły do Bound Brook. Zaskoczeni Amerykanie rzucili się do ucieczki. Generał Lincoln uciekł w "zdekompletowanym stroju". Czwarta kolumna brytyjska przybyła później niż powinna, jednak mimo to zdołano schwytać wielu uciekinierów.
Niedługo po bitwie Brytyjczycy wycofali z tego rejonu swych żołnierzy. Nowym kierunkiem ich działań była teraz Filadelfia - brytyjskie oddziały zostały zaokrętowane na statki, które popłynęły na południe.
[edytuj] Bibliografia
- Bicheno, H. Rebels and Redcoats, The American Revolutionary War, London 2003.
- Clement, R: “The World Turned Upside Down at the Surrender of Yorktown”, Journal of American Folklore, Vol. 92, No. 363 (Jan. - Mar., 1979), pp. 66-67 (available on Jstor).
- Hibbert, C: Rebels and Redcoats: The American Revolution Through British Eyes, London, 2001
- Jerome Greene. Guns of Independence: The Siege of Yorktown, 1781 (2005).
