Bocianie gniazdo
Z Wikipedii
Bocianie gniazdo - platforma lub kosz umieszczony w górnej części grotmasztu okrętu. W dawnych statkach pełniło funkcję pozycji obserwacyjnej.
Umiejscowienie bocianiego gniazda w najwyższym punkcie statku zwiększało szanse zauważenia z wyprzedzeniem zbliżających się niebezpieczeństw takich jak inne okręty lub linia brzegowa. Rolę obserwacyjna bocianie gniazda pełniły do czasu wynalezienia radaru. W dosłownym rozumieniu to marynarz stojący na bocianim gnieździe, Rodrigo de Triana, a nie Krzysztof Kolumb odkrył w 1492 Amerykę.
We wczesnych statkach rolę bocianiego gniazda spełniał prosty kosz lub beczka przywiązana do głównego masztu. Później zaczęto konstruować specjalne platformy z zabezpieczającą przed wypadnięciem balustradą.
Niekiedy metaforycznie bocianim gniazdem nazywa się szczytowe elementy budynków, np. platformy widokowe wieżowców.
We wczesnych pociągach na wagonach służbowych umieszczano prostopadłościenną konstrukcję umożliwiającą obserwację całego składu. Również ona była nazywana bocianim gniazdem[1].
