Brandon Teena
Z Wikipedii
Brandon Teena (ur. 12 grudnia 1972 jako Teena Renae Brandon w Lincoln w Nebrasce w USA, zm. 31 grudnia 1993) – transeksualista, który w wieku 21 lat został zamordowany na tle nietolerancji dla swojej odmienności.
Brandon, będący transseksualistą, zachowywał się i żył jak mężczyzna. Przeniósł się z rodzinnego Lincoln do niewielkiego miasteczka Falls City w stanie Nebraska), gdzie poznał miejscową dziewczynę Lanę Tisdel, w której z wzajemnością się zakochał, oraz jej przyjaciół – recydywistów Johna Lottera i Toma Nissena. W Boże Narodzenie 1993 r. Lotter i Nissen odkryli, że Brandon urodził się jako kobieta i zgwałcili go na odludziu niedaleko miasta. Brandon zgłosił gwałt miejscowemu szeryfowi, Charlesowi B. Laux, który jednak odrzucił zgłoszenie i nic nie zrobił. Gdy Lotter i Nissen odkryli, że Brandon poszedł na policję, zamordowali go, a także kobietę, u której mieszkał oraz jej chłopaka. Miało to miejsce 31 grudnia 1993 roku.
Szeryf Laux po morderstwie został ostro skrytykowany za brak reakcji na zgłoszenie i za sposób traktowania Brandona - określał go jako "to". Tom Nissen zdecydował się na współpracę z policją i zeznawał przeciwko Lotterowi, przez co uniknął kary śmierci. Obecnie odsiaduje wyrok dożywocia. John Lotter został skazany na wyrok śmierci. Obecnie czeka na jego wykonanie w celi śmierci w więzieniu w Nebrasce. Lana Tisdel po śmierci Brandona wyjechała z miasta, do którego wróciła kilka lat później. Obecnie wraz z matką wciąż mieszka w Falls City. Przed śmiercią Brandon stosował terapię hormonalną, miał również zamiar operacyjnie zmienić płeć. Zamykany był w szpitalach psychiatrycznych, gdyż jego matka uznała, że jest chory. Pochowany został w rodzinnym Lincoln jako "Teena R. Brandon - córka, siostra i przyjaciółka".[1]
Jest tematem filmu z 1999 r. pt. Nie czas na łzy (Boys Don't Cry) w reżyserii Kimberly Peirce, opartego na faktach i na książce Historia Brandona Teena. Film zdobył wiele nagród, m.in. na gali Oscarów.