César Ritz
Z Wikipedii
Ten artykuł wymaga dopracowania zgodnie z zaleceniami edycyjnymi. Należy w nim poprawić: styl, linki, źródła. Po naprawieniu wszystkich błędów można usunąć tę wiadomość. |
César Ritz (23 lutego 1850 - 24 października 1918) - słynny szwajcarski hotelarz oraz założyciel wielu równie sławnych hoteli, spośród których największą sławą cieszy się Hotel Ritz w Londynie. Nazywano go „królem hotelarzy i hotelarzem dla królów”.
Urodził się 23 lutego 1850 r. w małej wiosce położonej w Alpach Szwajcarskich (Niederwald). Pochodził ze skromnej farmerskiej rodziny. Kiedy miał 13 lat przeprowadził się do rodziny mieszkającej w mieście Sitten, gdzie rozpoczął praktyki jako kelner w hotelu Hotel Couronnes et Poste. Jego szef powiedział mu wówczas: „Nigdy nie zostaniesz hotelarzem, gdyż hotelarstwo wymaga talentu i drygu, którego ty nie masz”. 4 lata później, czyli w wieku 17 lat przeniósł się do Paryża, gdzie zatrudnił się w hotelu „La Fidelite” najpierw jako kelner, by następnie awansować na szefa kelnerów. Mając lat 23 ponownie zmienił miejsce zamieszkania i wyjechał do Wiednia, by pracować we francuskiej restauracji. Tam też ponoć spotkał po raz pierwszy księcia Walii, który w przyszłości został jego wiernym zwolennikiem. Przez najbliższe lata pracował w różnych kurortach na terenie całej Europy i zarządzał luksusowymi hotelami takimi jak np. hotelem Grand w Monte Carlo. Otworzył również swoje własne podwoje m.in. Hotel Minerva w Baden-Baden oraz Hotel de Provence w Cannes. W latach 1889 – 1897 Cesar Ritz pełnił funkcję menadżera hotelu Savoy. Wtedy to jego nazwisko stało się światowym synonimem gościnności. Poczynając od wypasania kóz na alpejskich halach, poprzez prowadzenie drobnych obiektów hotelowych w południowej Francji, został światowej sławy hotelarzem, pionierem luksusowego hotelarstwa wiedzącym jak przyciągnąć do siebie zamożnych klientów. W wieku 48 lat otworzył Hotel Ritz na placu Vendome w Paryżu, a 7 lat później w Londynie. 2 lata później, mając lat 57 przeszedł na emeryturę z powodu złego stanu zdrowia. Zmarł 24 października 1918 r. w wieku 68 lat.