Cerkiewnik

Z Wikipedii

Współrzędne: 53°55' N 20°24' E53.9166667 20.4 (Cerkiewnik)


Cerkiewnik
Województwo	warmińsko-mazurskie
Powiat	olsztyński
Gmina	Dobre Miasto
Sołtys	Anna Barbachowska
Położenie	53° 55' N 20° 24' E
Liczba mieszkańców (2006) • liczba ludności	760
Strefa numeracyjna (do 2005)	89
Kod pocztowy	11-040
Tablice rejestracyjne	NOL
Położenie na mapie Polski Cerkiewnik

Cerkiewnik (dawniej niem. Münsterberg) – wieś w Polsce położona w województwie warmińsko-mazurskim, w powiecie olsztyńskim, w gminie Dobre Miasto. Założona w 1383 roku wieś była własnością biskupów warmińskich.

W latach 1975-1998 miejscowość administracyjnie należała do województwa olsztyńskiego.

Cerkiewnik (Münsterberg, przez mieszkańców nazwany był Miłą Górą) położony jest 4 km od drogi krajowej nr 51 Bartoszyce-Olsztyn. W pobliżu, za torami kolejowymi, wzgórze zwane "kapeluszem" (grodzisko pruskie).

Wieś położona jest w dolinie Łyny, nad jeziorem Limajno i Stobojno.

Cerkiewnik otoczony jest lasami nadleśnictwa Orneta-Tomaszkowo-Biesal. Nadleśnictwo liczy 25 tys. ha. Przeważają tu lasy liściaste z bukiem, dębami, jesionem, olchą, sosną i świerkiem. W okolicznych lasach i zbiornikach wodnych występują dziki, kormorany, czaple siwe, bobry, wydry.

[edytuj] Architektura i zabytki

Wieś jest typem wsi okolnicowej, przekształcona czasem w łańcuchówkę. We wsi dominuje architektura tak zwanej "poniemieckiej" zabudowy, z czerwonej cegły, otynkowane bądź z murem pruskim. Ciekawe pod względem architektonicznym są również inne obiekty takie jak: budynek plebani, budynek szkoły (dawniej szkoła niemiecka, budynek dwukondygnacyjny z czerwoną dachówką), sklep ze świetlicą, dworzec z czerwonej cegły, dziś zaniedbany, wtórnie otynkowany.

Kościół parafialny p.w. św. Katarzyny – pierwsze wzmianki pochodzą ze średniowiecza. Jest to budowla neogotycka, nawiązująca do form średniowiecznej architektury warmińskiej. Wybudowano go ponownie w 1852 r. po pożarze z 1819 r. Kościół jest murowany z cegły, na planie prostokąta, z wieżą od zachodu i szczytem od wschodu. Wystrój i wyposażenie jest pseudobarokowe. Ołtarze boczne i ambonę wykonał Karol Jaroszewicz z Ornety w latach 1851-1852. Kościół położony jest na wzniesieniu, otoczony starym cmentarzem i wiekowymi lipami.
Pomnik upamiętniający ofiary I wojny światowej,
"Kapliczka pod gruszą" położona jest przy drodze, zbudowana z czerwonej cegły, dach jest dwuspadowy pokryty dachówką, zwieńczony sterczynkami. Z dwóch stron kapliczka posiada metalowy krzyż i figurkę NMP (wcześniej detale były inne, o czym świadczą liczne spękania).
"Kapliczka pod świerkiem" jest otynkowana (zbudowana z czerwonej cegły),
"Kapliczka pod lipami" z XX w. (z czerwonej cegły),
Kapliczka "Ave Maryja" (znajduje się na prywatnej posesji, zbudowana z czerwonej cegły).
Zniszczony i zaniedbany dworek.

W okolicy występują również zabytki archeologiczne, stare grodzisko, kamienie narzutowe, kurhany.

Najczęstszy kształt działki zbliżony jest do prostokąta o pow. ok. 2000 m². Ten typ występuje w przypadku około 15 działek. Wyróżnić można kilka wariantów: – działki o większej powierzchni, co jest związane z wydłużeniem granicy działki, bądź mniejsze (zwężenie i skrócenie działek). Czasami kształtem przypominają regularny czworokąt.

W Cerkiewniku występują dwa typy zagród. W pierwszym typie, najczęściej spotykanym w tej wsi, dom stoi równolegle do ulicy z wejściem usytuowanym od ulicy, jakkolwiek czasami spotykane jest również wejście od podwórza gospodarczego. Wjazd na działkę znajduje się z prawej lub lewej strony domu. W niektórych wariantach obecny jest inny układ budynków gospodarczych, bądź brak któregoś z nich. W drugim typie (rzadziej spotykanym) dom mieszkalny stoi prostopadle do ulicy, a wejście znajduje się od podwórza. Budynki gospodarcze usytuowane są równolegle granicy działki, natomiast wjazd na działkę jest od strony wejścia do domu. W wariantach tego typu zabudowy dom mieszkalny jest usytuowany po przeciwnej stronie pierwotnego położenia.

Układ funkcjonalny jest bardzo zbliżony we wszystkich zagrodach. Przed domem mieszkalnym znajduje się przedogródek z roślinami zielnymi i krzewami (zazwyczaj jest to sumak octowiec, śliwa ałycza). Sad zlokalizowany jest tuż przy domu mieszkalnym, w niektórych przypadkach sam może zastępować przedogródek. W układzie przestrzennym zagrody wyraźnie zaznaczone jest podwórze gospodarcze.

Budynki mieszkalne są prostymi w kształcie, zazwyczaj założone są na planie prostokąta, natomiast proporcje wysokości dachu do pozostałej części budynku wynoszą około 2:3. Dach jest dwuspadowy o nachyleniu 30º, pokryty ceramiczną dachówką. Budynki mieszkalne są najczęściej dwukondygnacyjne, występuje poddasze i strych. Pod okapem występują ozdobne gzymsy.

Zabudowania gospodarcze, założone na planie prostokąta, proste w budowie z dwuspadowym dachem. Ściana szczytowa najczęściej jest drewniana. Pozostałe ściany są murowane i otynkowane. Występuje również tak zwany mur pruski, w którym ścianka kolankowa o wysokości ok. 60 cm, wykonana jest z drewnianych belek, a przestrzenie między nimi wypełnione są murem z czerwonej cegły. W oknach i drzwiach są łukowate nadproża.

[edytuj] Historia

Cerkiewnik założony został przez biskupa Henryka Sorboma w 1383 r. Posadowiony na 70 włókach. W roku 1397 wieś przeszła na własność kapituły kolegiackiej w Dobrym Mieście. Podczas wojny polsko-krzyżackiej w latach 1519-1521 wieś została zniszczona a 23 włóki leżały odłogiem (straciły swoich gospodarzy0. W XVI w. wieś została odbudowana. Z lasów w okolicach Cerkiewnika wysyłano modrzewie do budowy masztów dla floty kaperskiej króla Zygmunta Augusta. W roku 1783 w Cerkiewniku znajdowało się około 50 chałup. W roku 1818 Cerkiewnik zamieszkiwało 296 osób. Przed II wojną światową we wsi zamieszkiwało 578 osób. Po II wojnie światowej część ludności wyemigrowała do Niemiec, z kolei w ramach akcji kolonizacyjnej do wsi przybyli mieszkańcy Wileńszczyzny i Mazowsza. W 1978 r. w Cerkiewniku mieszkało 528 osób, a na początku XXI wieku około 760.