Charles Baudelaire
Z Wikipedii
Charles Baudelaire | |
![]() |
|
Urodzony | 9 kwietnia 1821 Paryż |
Zmarł | 31 sierpnia 1867 |
![]() |
|
![]() |
|
![]() |
Charles Baudelaire (ur. 9 kwietnia 1821 r. w Paryżu, zm. 31 sierpnia 1867 r.) - poeta i krytyk francuski, parnasista. Prekursor symbolizmu i dekadentyzmu, uznawany za jednego z najwybitniejszych i najbardziej wpływowych twórców literatury XIX wieku. Zaliczany do grona tzw. poetów przeklętych. Jego, epatująca śmiałą erotyką, brzydotą, obrazami zła i profanacji, twórczość wywoływała w swoim czasie sporo kontrowersji, a autora wielokrotnie oskarżano o obrazę moralności. Baudelaire często podejmował temat wina i haszyszu (które nazywał sztucznymi rajami), prostytucji, dewiacji, buntu przeciwko tradycji i religii oraz życia na marginesie społecznym. W młodości przyjaźnił się z takimi pisarzami, jak Honoré de Balzac, Nerval czy Theophile Gautier.
Znany także z cenionych przekładów min. wierszy Edgara Allana Poego.
[edytuj] Dzieła
- (1845) Salon 1845
- (1846) Salon 1846
- (1857) Kwiaty zła
- (1864) Paryski spleen. Poematy prozą
- (1866) Odpryski