Chlodwig II
Z Wikipedii
Chlodwig II (ur. 634, zm. 27 listopada 655 lub 658) – król Franków z dynastii Merowingów. Najmłodszy z synów Dagoberta I. Objął po ojcu trony Neustrii i Burgundii (nad Austrazją od roku 634 panował już jego brat Sigebert III).
W dniu śmierci ojca był jeszcze niepełnoletni (639). Władzę faktycznie sprawowała jego matka Nantchilda wraz z majordomem Aegą. Po jej śmierci w 641 rządy objął majordom Erchinoald, odsuwając Chlodwiga od faktycznej władzy. Chlodwig II uważany jest za jednago z tzw. gnuśnych królów.
Około roku 650 pojął za żonę Batyldę, niewolnicę pochodzącą ze szlacheckiego rodu z Wielkiej Brytanii, z którą miał później trzech synów: Chlotara III (przejął po nim tron w Neustrii), Childeryka II (panował później w Austrazji) i Teuderyka III (zjednoczył w jedną koronę wszystkie terytoria Franków).
Być może panował przez krótki czas — lata 657-662 — nad Austrazją. W okresie tym Neustria obaliła rządy uzurpatorów Grimoalda I oraz Childeberta III i zdominowała Austrazję. Chronologia tego okresu nie jest jednak pewna. Podoboje zapewne przypisać trzeba Chlotarowi III.
Chlodwig II umarł między 655 a 658. Został pochowany w paryskiej Bazylice Saint-Denis.