Chojnata

Z Wikipedii

Współrzędne: 51°54' N 20°27' E51.9 20.45 (Chojnata)


Chojnata
Województwo	łódzkie
Powiat	skierniewicki
Gmina	Kowiesy
Położenie	51° 54' N 20° 27' E
Liczba mieszkańców (2006) • liczba ludności	około 110
Kod pocztowy	96-111
Tablice rejestracyjne	ESK
Położenie na mapie Polski Chojnata

Chojnata – wieś w Polsce położona w województwie łódzkim, w powiecie skierniewickim, w gminie Kowiesy.

[edytuj] Opis ogólny

Chojnata to niewielka miejscowość licząca ok. 110 mieszkańców, położona nad rzeczką Chojnatką (dopływ Rawki).
W osadzie znajduje się zabytkowy kościół parafialny pw. Św. Marcina, cmentarz oraz dwór z parkiem krajobrazowym.

[edytuj] Historia

Chojnata jest starą wsią; powstała nie później niż w XIII w. i niegdyś posiadała duże znaczenie dzięki zakonowi benedyktynów, którzy posiadali tutaj swój kościół, a przy nim m.in. szkołę i szpital.

[edytuj] Dwór

W Chojnacie znajduje się murowany, parterowy dwór pochodzący z 1. połowy XIX w. Obiekt zbudowany na rzucie prostokąta, posiada dwuspadowy dach, a w nim pięterko, a także drewnianą przybudówkę i czterokolumnowy ganek.

Wokół dworu rozciąga się park, posadzony około 1812 r.

Do dworu prowadzi aleja wysadzana modrzewiami.

[edytuj] Parafia Chojnata i budynek kościoła

Parafia w Chojnacie została erygowana w XIII w. Pierwszy budynek kościelny, prawdopodobnie drewniany, został w 1278 r. wyposażony przez księcia mazowieckiego, Bolesława. Także na koszt władców Mazowsza w 1334 r. zbudowano został kościół murowany z cegły palonej - dziś pełniący rolę prezbiterium. Budynek ten miał cechy budowli gotyckiej, w lokalnej odmianie zwanej gotykiem wiślano-bałtyckim. Znajdują się w nim sklepienia krzyżowe.

Od XIV w. kościół stanowił własność klasztoru benedyktynów z Lubinia, i to zakonnicy pełnili rolę duchownych w Chojnacie.

W XVII w. do kościoła dobudowano drewnianą nawę, po czym obmurowano ją zarówno z zewnątrz, jak i od wewnątrz.

Po tych przebudowach dzisiejszy kościół jest obiektem jednonawowym, z węższym prezbiterium na rzucie wydłużonego prostokąta.

Z zewnątrz budynek kościóła jest oszkarpowany filarami charakterystycznymi dla gotyku, zaś ściany są zwieńczone gzymsem. Na szczycie fasady znajdują się, sterczyny (pionowe laski zwieńczone dekoracją w kształcie wieżyczki).

W początku XIX w. dobudowano organy, a w końcu XIX w. został zbudowany drewniany chór.

Wewnątrz kościoła znajdują się 3 ołtarze: główny i dwa boczne.
Nad ołtarzem głównym głównym znajduje się obraz Matki Boskiej Dobrej Opieki, pochodzący z XVI - XVII wieku, namalowany wg tzw. szkoły włoskiej. Obraz ten zasłonięty jest przez obraz św. Marcina - patrona parafii.

Ambona w specyficznym kształcie łodzi pochodzi z końca XVIII w. Wyposażenie świątyni pochodzi z XVIII i XIX stulecia, jest wśród niego m.in. monstrancja z 1767 r., oraz dwa kielichy mszalne, z początku XVIII wieku z wyrytymi postaciami trzech króli, wykonane w stylu barokowym.

Na terenie kościelnym oprócz budynku głównego znajduje się również czworościenna drewniana dzwonnica o konstrukcji słupowej, pokryta namiotowym rozpłaszczonym dachem, a także oraz dwie plebanie: dawna, zbudowana w 1850 r., oraz używana obecnie, z roku 1980.

W pobliżu kościoła rośnie stary modrzew, o obwodzie w pierśnicy 3,5, będący pomnikiem przyrody.

Jeden z księży parafialnych kościoła w Chojnacie, ks. Michał Woźniak (1875 - 1942), sprawujący posługę w tej miejscowości w latach 1911 - 1921, po śmierci w obozie koncentracyjnym w Dachau został beatyfikowany przez Kościół katolicki.