Clayton Anderson

Z Wikipedii

Clayton Conrad Anderson

Clayton Conrad Anderson, (ur. 23 lutego 1959 w Omaha, stan Nebraska, USA), fizyk, amerykański astronauta.

[edytuj] Wykształcenie oraz praca zawodowa

• 1977 – ukończył szkołę średnią (Ashland-Greenwood High School) w Ashland , stan Nebraska.
• 1981 – został absolwentem Hastings College, gdzie uzyskał licencjat z fizyki.
• 1983 – na stanowym Uniwersytecie Iowa (Iowa State University) zdobył tytuł magistra techniki lotniczej i kosmicznej. Po studiach rozpoczął pracę w Johnson Space Center w dziale planowania i analiz misji (Mission Planning and Analysis Division). Brał udział w obliczaniu trajektorii planowanych misji wahadłowców.
• 1988 – przeszedł do Dyrektoriatu Kierowania Lotami (Mission Operations Directorate), gdzie kierował zespołem zajmującym się obliczaniem trajektorii dla misji STS-34 (wyniesienie na orbitę sondy Galileo). Poza tym uczestniczył w zabezpieczeniu lotów STS-31 (sonda Magellan), STS-37 (Gamma Ray Observatory) i STS-46 (Tethered Satellite/EURECA).
• 1989 – Anderson został szefem sekcji trajektorii startowych (Ascent Flight Design Section), a po reorganizacji kierował sekcją zajmującą się obliczeniami wykorzystywanymi podczas lotów (Flight Design Engineering Office) Wydziału Planowania Lotów i Dynamicznych Operacji (Flight Design and Dynamics Division).
• 1993 – został kierownikiem działu obliczeniowego misji kosmicznych (Chief of the Flight Design Branch).
• 1996 – do momentu przyjęcia do zespołu astronautów był szefem Centrum ds. Sytuacji Awaryjnych (Emergency Operations Center) w JSC.

[edytuj] Praca w NASA i kariera astronauty

• 4 czerwca 1998 – został przyjęty do korpusu amerykańskich astronautów (NASA-17) jako kandydat na specjalistę misji.
• 1999 – zakończył przeszkolenie podstawowe, po którym otrzymał przydział do pracy w Biurze Astronautów NASA gdzie pełnił funkcję operatora łączności (CAPCOM).
• 2001-2002 – podczas lotu 4 stałej załogi na pokładzie Międzynarodowej Stacji Kosmicznej Anderson był w zespole wspierającym astronautów przebywających na orbicie. Zajmował się przekazywaniem na orbitę niezbędnych informacji o charakterze technicznym oraz organizował rozmowy załogi z rodzinami. Po zakończeniu misji przeszedł przeszkolenie w zakresie pracy na zewnątrz stacji orbitalnej.
• 2003-2005 – w grudniu 2003 został inżynierem pokładowym w załodze rezerwowej 12 ekspedycji na Międzynarodową Stację Kosmiczną oraz w podstawowej ekipie 14 stałej wyprawy. Początkowo razem z nim w załodze byli Jeffrey Williams oraz Aleksandr Łazutkin. Ten ostatni z powodów zdrowotnych został w sierpniu 2005 zamieniony przez Michaiła Tiurina. Opóźnienia ze wznowieniem lotów wahadłowców spowodowały, że Anderson został wycofany z tej załogi.
• 2006 – w maju NASA oraz Roskosmos oficjalnie ogłosiły skład rezerwowej załogi Ekspedycji 14. W załodze znalazł się Clayton Anderson razem z Peggy Whitson oraz Jurijem Malenczenko. Miesiąc później obie agencje potwierdziły, że włączono go również do podstawowej załogi 15 wyprawy na ISS. Anderson ma odbyć 5-miesięczny lot.
• 2007 - 8 czerwca rozpoczął swój pierwszy lot kosmiczny. Na orbitę wyniósł go wahadłowiec Atlantis (misja STS-117). Na Ziemię powrócił 7 listopada na pokładzie wahadłowca Discovery realizującego misję STS-120.

[edytuj] Nagrody i odznaczenia

• NASA Quality and Safety Achievement Recognition (QASAR), 1998;
• JSC Certificate of Commendation (1993);

[edytuj] Wykaz lotów

[edytuj] Zobacz też

• Grupy i oddziały astronautów,
• Alfabetyczna lista astronautów i kosmonautów.

[edytuj] Linki zewnętrzne

• Biografia na stronie NASA (en).
• Biogram na stronie Spacefacts (en).