Culture Club
Z Wikipedii
Culture Club | |
Rok założenia | 1981 |
Rok rozwiązania | 2002 |
Pochodzenie | ![]() |
Gatunek | pop, new romantic, reggae, soul |
Aktywność | 1981 – 1986 1998 – 2002 |
Wytwórnia płytowa | Virgin Records |
Ostatni skład | |
Boy George, Mikey Craig, Roy Hay, Jon Moss | |
Współpracownicy | |
Tony Gordon | |
[www.culture-club.co.uk Strona internetowa] |
Culture Club – brytyjski kwartet muzyki pop działający w latach osiemdziesiątych, będący jednym z najpopularniejszych przedstawicieli stylu new romantic.
Muzyka grupy opierała się na prostych schematach rytmicznych i melodycznych, była bardzo chwytliwa i łatwo wpadająca w ucho. Spora część popularności zespołu budowana była za pomocą ekstrawagancji pozamuzycznej, w szczególności wizerunku wokalisty Boya George'a. Grupa przestała istnieć, gdy trzecia płyta zespołu odniosła niewielki sukces komercyjny, a Boy George zdecydował się na solową karierę.
Ważniejsze przeboje grupy Culture Club to Do You Really Want to Hurt Me z 1982 roku oraz Karma Chamelon z 1983 roku, natomiast ich najpopularniejszą płytą jest Colour By Numbers wydana w 1983.
Spis treści |
[edytuj] Historia
Grupa powstała w 1981 roku. Na początku następnego roku członkowie zespołu podpisali kontrakt z wytwórnią Virgin Records. Wydali dwa single: White Boy i I'm Afraid Of Me, ale nie zdobyły one uwagi publiczności. Dopiero trzeci singel, Do You Really Want To Hurt Me wyniósł grupę na szczyty list przebojów i sprawił, że Culture Club stał się jednym z najpopularniejszych zespołów na świecie. Debiutancki album Kissing To Be Clever okazał się wielkim hitem, docierając do miejsca drugiego w Wielkiej Brytanii. Rok 1983 przyniósł kolejną płytę – Colour By Numbers. Pobiła ona rekordy popularności i sprzedała się jeszcze lepiej niż poprzednia. W Stanach Zjednoczonych dotarła do miejsca 2, natomiast w Wielkiej Brytanii stała się numerem 1. Pochodził z niej wielki hit Karma Chameleon, a także ballada Victims.
Mimo sukcesu komercyjnego, zespół zmagał się z wewnętrznymi problemami. Boy George uzależnił się od narkotyków, a jego związek z perkusistą grupy chylił się ku końcowi. Mimo tego w 1984 wydano trzeci album, zatytułowany Waking Up With The House On Fire. Pomimo iż pierwszy singel, The War Song, stał się hitem, płyta okazała się komercyjną porażką, zwłaszcza w porównaniu z poprzednimi albumami. Zebrała także neprzychylne opinie ze strony krytyków. Dobra passa zespołu zaczęła się kończyć. Problemy wokalisty z narkotykami przybierały na sile (George uzależnił się już od kokainy i heroiny), a Culture Club nie należało już do czołówki najpopularniejszych zespołów. Jednak w 1986 roku ukazał się czwarty album grupy pt. From Luxury To Heartache. Płyta nie przywróciła zespołowi jego dawnej świetności, ale za to przyniosła przebój Move Away.
![Pięciocalowy singel Move Away grupy Culture Club](../../../../images/shared/thumb/6/60/5inch_NHiCC_singles_ubt_094.jpeg/200px-5inch_NHiCC_singles_ubt_094.jpeg)
Po wydaniu From Luxury To Heartache zespół rozwiązał się. Boy George rozpoczął solową karierę muzyczną. W 1987 roku ukazał się jego solowy album zatytułowany Sold. Płyta zyskała generalnie pozytywne recenzje i stała się hitem w Europie. W latach 90. co kilka lat wydawano jakąś kompilację zespołu. Przełom nastąpił w roku 1998, kiedy członkowie grupy postanowili wznowić działalność Culture Club. Powrotna trasa koncertowa okazała się dużym sukcesem, a nowy singel I Just Wanna Be Loved dotarł do czwartego miejsca w Wielkiej Brytanii. W 1999 ukazał się długo oczekiwany studyjny album zespołu – Don't Mind If I Do, który zawierał muzykę z pogranicza popu i reggae. Wydawnictwo zdobyło pozytywne opinie krytyków.
W 2002 grupa nadal z powodzeniem koncertowała, jednak jeszcze w tym samym roku ponownie zawieszono jej działalność. W 2006 roku dwóch oryginalnych członków zespołu, Craig i Moss, postanowiło zorganizować kolejną trasę Culture Club. Boy George odmówił udziału w tournee, tak więc do zespołu trafił nowy wokalista, Sam Butcher. George negatywnie wypowiedział się na temat przyjęcia nowego wokalisty. Ostatecznie trasa koncertowa nie doszła do skutku.
[edytuj] Dyskografia
![](../../../../images/shared/thumb/3/35/Information_icon.svg/15px-Information_icon.svg.png)
[edytuj] Albumy
- 1982: Kissing To Be Clever
- 1983: Colour By Numbers
- 1984: Waking Up With The House On Fire
- 1986: From Luxury To Heartache
- 1987: This Time – The First Four Years
- 1993: At Worst... The Best Of Boy George And Culture Club
- 1994: The Best Of Culture Club
- 1997: 12" Mixes Plus
- 1998: Greatest Moments
- 1999: Don't Mind If I Do
- 2005: Greatest Hits
[edytuj] Single
- 1982: White Boy
- 1982: I'm Afraid Of Me
- 1982: Do You Really Want To Hurt Me
- 1982: Time (Clock Of The Heart)
- 1983: I'll Tumble 4 Ya
- 1983: Church Of The Poison Mind
- 1983: Karma Chameleon
- 1983: Victims
- 1984: Miss Me Blind
- 1984: It's A Miracle
- 1984: The War Song
- 1984: The Medal Song
- 1984: Mistake No. 3
- 1985: Love Is Love
- 1986: Move Away
- 1986: God Thank You Woman
- 1986: Gusto Blusto
- 1998: I Just Wanna Be Loved
- 1999: Your Kisses Are Charity
- 1999: Cold Shoulder