Czarna wdowa
Z Wikipedii
| Czarna wdowa | |
 |
|
| Systematyka | |
| Domena | eukarioty |
| Królestwo | zwierzęta |
| Typ | stawonogi |
| Podtyp | szczękoczułkowce |
| Gromada | pajęczaki |
| Rząd | pająki |
| Rodzina | omatnikowate |
| Rodzaj | Latrodectus |
| Gatunek | Latrodectus mactans |
| Nazwa systematyczna | |
| Latrodectus mactans | |
| Fabricius, 1775 | |
 Systematyka w Wikispecies |
|
 Galeria zdjęć w Wikimedia Commons |
|
Czarna wdowa (Latrodectus mactans) - pająk z rodziny wdowy. Długość ciała dorosłej samicy: do 20 mm (40-50 mm wraz z odnóżami), samce zdecydowanie mniejsze:długość ciała do 9 mm (20-30 mm wraz z odnóżami). Charakterystyczny wygląd powoduje czerwona plama w kształcie klepsydry po stronie brzusznej pająka (jest często mylona z karakurtem).
Zamieszkuje Amerykę Południową, Australię i Amerykę środkową. Jest pająkiem, którego jad (5 razy silniejszy od jadu grzechotnika, a nie jak często podaje się - 200 razy) jest wystarczająco silny, aby zabić człowieka; przed wynalezieniem antidotum na jej jad, około 5% przypadków ukąszeń kończyło się śmiercią.
Pajęczaki te zaniepokojone ukrywają się, ale lubią żyć blisko ludzi. Ich jad zabija owady i paraliżuje ssaki i ptaki. Ich jad, neurotoksyna, powoduje zatrucie, silne bóle, jednak bardzo rzadko powoduje śmierć. Jeżeli samiec zbyt długo zwleka z odstąpieniem od samicy może zostać pożarty.
Nazwą czarna wdowa określamy także pozostałe 32 gatunki z rodzaju Latrodectus, których wygląd oraz sposób życia jest zbliżony do opisanego wyżej. Spośród wszystkich 33 gatunków jednak tylko Latrodectus mactans, Latrodectus tredecimguttatus i Latrodectus katipo stanowią realne zagrożenie dla życia człowieka, w przypadku pozostałych gatunków nie stwierdzono zagrożenia wobec zdrowej, dorosłej osoby.
