Czekan (wspinaczka)
Z Wikipedii
1 – dziób
2 – głowica
3 – łopatka
4 – pętla (smycz)
5 – ogranicznik pętli
6 – stylisko z gumowym uchwytem
7 – grot
Czekan – sprzęt używany w alpinizmie, wspinaczce lodowej oraz zimowej turystyce górskiej. Ma postać laski zakończonej głowicą.
Stylisko ma zwykle długość między 50 a 90 cm, wykonane jest ze stali lub stopów aluminium, czasem z drewna, może być pokryte częściowo lub całkowicie gumą albo tworzywem sztucznym dla zapewnienia lepszego chwytu i izolacji termicznej. Najczęściej posiada u dołu kolec do wbijania w śnieg oraz pętlę (smycz) zakładaną na nadgarstek, zapobiegającą zgubieniu czekana. Ze względu na wytrzymałość styliska dzielą się na dwa typy: B (od ang. Basic axe) o wytrzymałości 280 kg oraz T (od ang. Technical axe) o wytrzymałości 400 kg.
Głowica wykonana jest zwykle ze stali węglowej lub stopowej (CrMo, NiCrMo i inne) rzadziej ze stopów aluminium lub tytanu. W tradycyjnym czekanie z jednej strony głowicy znajduje się ostrze (dziób) a z drugiej łopatka. Czekan, którego głowica z jednej strony zamiast łopatki ma obuch nazywany jest czekanomłotkiem. Ponieważ ostrze niszczy się najszybciej wprowadzono modułową konstrukcję głowicy umożliwiającą wymianę ostrzy, a także zamianę łopatki na obuch.
Czekan to narzędzie wielofunkcyjne, służy do wspinaczki, wyrąbywania stopni w lodzie, jako laska do podpierania, do hamowania podczas ześlizgnięcia się oraz do asekuracji.
Poza tradycyjnymi, uniwersalnymi czekanami (określanymi jako turystyczne) istnieją czekany specjalistyczne do wspinaczki w lodzie, posiadające krótsze, wygięte stylisko (ułatwiające wbijanie dzioba) oraz głowicę pozbawioną łopatki. Ten rodzaj czekana jest zamiennie nazywany dziabką, dziabadłem, dziabakiem.
[edytuj] Ciekawostki
Złoty Czekan - to międzynarodowa nagroda za szczególnie wybitne osiągnięcia w alpinizmie.
Czekan może być także narzędziem zbrodni: Trocki został zamordowany w Meksyku właśnie tym narzędziem.
Prekursorem czekana jest kij alpejski: alpensztok.
