Czynność procesowa
Z Wikipedii
Czynność procesowa to szczególnego rodzaju czynność prawna podejmowana przed organami procesowymi lub przez te organy (np. przed sądem w toku postępowania sądowego, przed organem administracji w toku postępowania administracyjnego, której skutkiem jest ukształtowanie pozycji procesowej strony dokonującej czynności albo rozstrzygnięcie kwestii będącej przedmiotem sprawy (głównej lub incydentalnej).
Dokonanie czynności procesowej może mieć m.in. postać wniesienia powództwa, pisma przygotowawczego, aktu oskarżenia, wniosku o sporządzenie uzasadnienia wyroku, a także samego wydania wyroku czy postanowienia.
[edytuj] Czynność procesowa w myśl przepisów kpc
W rozumieniu przepisów kodeks postępowania cywilnego czynności procesowej może dokonać wyłącznie osoba posiadająca zdolność do czynności procesowych (zdolność procesową), tj. osoba fizyczna o pełnej zdolności do czynności prawnych, osoba prawna oraz organizacje społeczne, których udział w postępowaniu jest dopuszczalny na podstawie przepisów prawa, niezależnie od tego czy posiadają osobowość prawną.
Za osobę fizyczną, która nie posiada zdolności procesowej ze względu na niepełnoletność bądź ubezwłasnowolnienie czynności procesowej dokonuje jej przedstawiciel ustawowy (rodzice, opiekun). Osoby prawne dokonują czynności poprzez swoje organy.
Strona dokonująca czynności procesowej może działać przez pełnomocnika (zdolność postulacyjna).
Zasadą jest, iż dla swej skuteczności czynność procesowa powinna być dokonana w terminie ściśle określonym przepisami pod rygorem uznania za bezskuteczną; uchybienie to może pociągać za sobą także inne skutki prawne (np. odrzucenie apelacji. W pewnych przypadkach - jeśli strona uchybi terminowi nie z własnej winy - sąd może przywrócić termin do dokonania czynności. Możliwość przywrócenia dotyczy jednak wyłącznie terminów zawitych oraz niektórych terminów procesowych.
