Dachstein (lodowiec)
Z Wikipedii
Lodowiec Dachstein – znajduje się w południowej część masywu Dachstein w Austrii. Jest najdalej na wschód wysuniętym lodowcem Alp, na granicy między krajami związkowymi Górną Austrią i Styrią. Zajmuje powierzchnię ok. 560 ha.
Po raz pierwszy został zdobyty w XIX wieku, jednak jego rozwój jako centrum sportów zimowych nastąpił pod koniec lat 60. XX wieku wraz z budową na południowej ścianie masywu kolejki gondolowej. Na terenie lodowca znajduje się szereg atrakcji dla narciarzy i snowboardzistów. Poza systemem wyciągów i tras zjazdowych do dyspozycji są jeszcze trasy biegowe (jesienią trenuje tutaj wiele reprezentacji narodowych), w tym Narodowa Austriacka Trasa Narciarska biegnąca od górnej stacji kolejki do miejscowości Obertraun po drugiej stronie masywu Dachstein. Dla snowboardzistów przygotowany jest Dachstein Burton Superpark[1].
Lodowiec Dachstein, który zajmuje powierzchnię około 500 hak składa się z 8 mniejszych:
- Hallstätter Gletscher (300 ha)
- Großer Gosauer Gletscher (120 ha)
- Schladminger Gletscher (95 ha)
- Schneeloch Gletscher
- Kleiner Gosau Gletscher
- Nördlicher Torsteingletscher
- Smiedstockgletscher
- Edelgrießgletscher
Lodowiec znajduje się na liście światowego dziedzictwa UNESCO [2] jako część obszaru "Hallstatt-Dachstein Salzkammergut".
Spis treści |
[edytuj] Kolej linowa na południowej ścianie (Dachstein Südwandbahn)
Pierwsze plany budowy kolejki linowej na szczyt Hunerkogel pojawiły się już w latach 30. XX wieku, jednak powstałe problemy techniczne uniemożliwiały ich realizację. Przełom nastąpił dopiero w latach 60. XX wieku. Miało to związek z budową w latach 1960-61 drogi Dachsteinstrasse prowadzącej z miejscowości Ramsau am Dachstein do obecnej dolnej stacji kolejki. Po rozważeniu wielu wariantów (wg. jednego z nich dolna stacja miała się znajdować aż w Schladmingu) w 1966 roku rozpoczęto budowę kolejki. Największe problemy napotkano podczas budowy górnej stacji. Aby mogła ona powstać konieczne było wykonanie w pokrywie lodowej szczytu Hunerkogel betonowych fundamentów 70 metrowej głębokości. Ostatecznie po 30 miesiącach budowy, 21 czerwca 1969 roku w obecności prezydenta Austrii Franza Jonasa nastąpiło oficjalne otwarcie. Początkowo dla narciarzy dostępne były tylko dwa wyciągi. Budowa kolejnych i rozbudowa już istniejących miała miejsce w latach 1974, 1980 oraz 2003. W 1992 r. rozbudowano górną stację, powiększając znajdującą się tam restaurację do 180 miejsc siedzących. W 2003 roku obiekty na lodowcu przejęła w administrowanie firma Planai Hohwurzen Bahnen GmbH. Jeszcze w tym samym roku do górnej stacji doprowadzono linię elektryczną (kabel o średnicy 70 mm o długości 2600 m i wadze 7,5 kg na metr) co umożliwiło m.in. przejście z ręcznego sterowania kolejką na automatyczne. Gondole kursujące co 20 minut służą nie tylko do wywożenia turystów ale pełnią także funkcję transportową. W zbiornikach mocowanych pod wagonikami wywożona jest czysta woda (gondola nr 1), olej (gondola nr 2), a także zwożone są ścieki (drugi zbiornik pod gondolą nr 2).
[edytuj] Parametry kolejki[3]
- kolejka pokonuje różnicę wysokości 998 m
- długość liny 2.174 m
- w najwyższym punkcie gondola znajduje się 210 m nad ziemią
- czas jazdy to ok. 7 minut przy prędkości 6-10 m/s
- 2 gondole o pojemności po 70 osób + jedna z obsługi
[edytuj] Punkt widokowy
2 sierpnia 2005 roku oddano do użytku platformę widokową oplatającą górną stację kolejki. Jej najważniejszym punktem jest Sky Walk – częściowo przeszklona konstrukcja wychodząca poza 250 metrową, pionową ścianę góry Hunerkoge[4].
[edytuj] Dane techniczne
- konstrukcja stalowa użyta do budowy platformy widokowej waży ok. 40 ton
- jednorazowo Sky Walk może odwiedzać 150 osób
- statycznie konstrukcja wytrzyma nacisk 8 m pokrywy śnieżnej na metr kwadratowy i wiatr o sile 210 km/h
- koszt budowy wyniósł ok. 500 000 euro
[edytuj] Pałac lodowy
Jedną z nowości jest położony niecałe 100 metrów od górnej stacji kolejki pałac lodowy Eispalast[5]. Po trwającej ponad rok budowie, 14 lipca 2007 umożliwiono turystom wejście w głąb lodowca. W pałacu obok monumentalnej sali tronowej czy niebieskiego salonu można podziwiać lodowe rzeźby Scrata, Diego czy Sid'a – bohaterów filmu "Epoka lodowcowa".
[edytuj] Dachstein:Cult
Dachstein:Cult – najwyżej na świecie położona pracownia artystyczna[6]. Spotkania organizowane są od 2005 roku z inicjatywy stowarzyszenia Art:Network i Planai Hochwurzen Bahnen. W jego ramach dwa razy do roku międzynarodowi artyści z różnych dziedzin przez pewien czas mieszkają i tworzą na szczycie Hunerkogel (2700 m.n.p.m.). Następnie ich dzieła prezentowane są w galeriach całego świata (w 2008 m.in. w Warszawie[7]).
[edytuj] Infrastruktura narciarska
[edytuj] Wyciągi
Mitterstein
- różnica wysokości 256 m - 2.264,5 m .n.p.m. - 2.520,5 m n.p.m.
- krzesełka dwuosobowe
- długość 828,7 m
- 133 krzesełka w odstępie 12,5 m
- czas jazdy - ok. 5 min.
- możliwość wywozu 1.440 osób na godzinę
Schladminger I i II
- różnica wysokości od 2500 m .n.p.m. do 2.680 m .n.p.m.
- długość 744 m
- prędkość 3 m/s
- liczba orczyków - 2x80
- możliwość wywozu 2 x po 1000 osób na godzinę
Hunerkogel
- różnica wysokości od 2620 m .n.p.m. do 2.680 m .n.p.m.
- długość 307 m
- możliwość wywozu 1400 osób na godzinę
Austriascharten
- różnica wysokości 50 m
- długość 228 m
- możliwość wywozu 720 osób na godzinę
[edytuj] Inne atrakcje
- lodowiec Dachstein to punkt startowy dla paralotniarzy
- 14 szlaków wspinaczkowych
- 18 kilometrów tras do uprawiania narciarstwa biegowego
- śniadania przy wschodzie słońca – od czerwca do września w restauracji "Panorama"
- zachody słońca z muzyką na żywo i regionalnymi specjalnościami kulinarnymi – od września do października restauracji "Panorama"
- w sezonie zimowym możliwe jest zwiedzanie lodowca w czasie pełni księżyca
[edytuj] Kalendarium
- 1969 – Budowa wyciągów Schladmingerlift I i Hunerkogellift
- 1974 – Budowa wyciągu Schladmingerlift II
- 1980 – Budowa wyciągu krzesełkowego Mitterstein
- 1983 – Budowa przejścia (Rosmariestollen) w górze Koppenkarstein, łączącego lodowiec Dachstein z lodowcem Edelgrieß
- 1992 – Rozbudowa górnej stacji na szczycie Hunerkogel
- Marzec 2003 – Przejęcie zespołu obiektów Dachstein z rąk Dachstein Tourismus AG przez Planai Hohwurzen Bahnen GmbH
- 2003 – Budowa linii elektrycznej do górnej stacji Hunerkogel (wcześniej agregaty olejowe)
- 2003 – Budowa wyciągu Austriaschartenlift
- 2003 – Przebudowa wyciągu Hunerkogellift
- 2004 – Przebudowa kolejki towarowej biegnącej równolegle do głównej kolejki
- 2004 – Przebudowa głównej kolejki i przejście na prowadzenie automatyczne
- 2004 – Zelektryfikowanie wyciągów Schladmingerlift I i II oraz wyciągu krzesełkowego Mitterstein
- 2004 – Wytyczenie szlaku wspinaczkowego Irg
- 2005 – Budowa i otwarcie platformy widokowej Sky Walk
- 2006 – Wytyczenie szlaku wspinaczkowego Sky Walk Klettersteig
- 14 lipca 2007 – Otwarcie pałacu lodowego Dachstein Eispalast
Przypisy
- ↑ Burton Superpark Now Open! (en). [dostęp 07.06.2008].
- ↑ UNESCO World nature- and culture heritage on the Dachstein (en). [dostęp 07.06.2008].
- ↑ Seilbahnen / Lifte (en). [dostęp 07.06.2008].
- ↑ Sky Walk (en). [dostęp 07.06.2008].
- ↑ Dachstein Ice Palace (en). [dostęp 07.06.2008].
- ↑ Dachstein: Cult (en). [dostęp 06.06.2008].
- ↑ Dachstein: Cult goes Warsaw (pl). [dostęp 06.06.2008].
