Daniel Moszkowicz
Z Wikipedii
Moszkowicz Daniel (Dawid Chone) ps. Jerzy. Urodził się w 1905 r. w Warszawie, zginął w 1943r. Białymstoku. Handlowiec, podoficer rezerwy WP, komunista, zastępca dowódcy powstania w Getcie Białostockim. Od lat dwudziestych należał do KPP, członek jej komitetu warszawskiego, kilkakrotnie więziony. W 1931 r. Zorganizował ucieczkę kilku komunistów ze szpitala więziennego. Od końca września 1939r. w Białymstoku. W getcie białostockim pracował jako szewc i piekarz (cierpiał na chorobę płuc). Był jednym z przywódców komunistycznej Organizacji Antyfaszystowskiej i inicjatorem konsolidacji sił podziemia; komunistów, członków Bundu, Haszomer Hacair, Dror i Betar. Należał do trzyosobowej komendy organizacji bojowej Zjednoczonego Bloku Antyfaszystowskiego. Współkierował oporem Żydów w czasie prowadzonej przez Niemców pierwszej likwidacji w getcie 5-12 lutego 1943. Był współtwórcą oddziału partyzanckiego „Farojs”( jid. „Naprzód”). Razem z M. Tenenbaumem stał na czele Zjednoczonej Organizacji Samoobrony od czerwca 1943r, która kierowała akacjami zbrojnymi podczas powstania w getcie białostockim w czasie jego ostatniej likwidacji (16-20 VII 1943r.). Zginął prawdopodobnie śmiercią samobójczą.
[edytuj] Żródło
Zofia Borzymińska, Rafał Żebrowski, Polski słownik judaistyczny, Warszawa 2003