Defenestracja praska
Z Wikipedii
Defenestracja praska (łac. de fenestra - przez okno) - tak nazywane są dwa wydarzenia z historii Czech. W obu przypadkach doszło do wyrzucenia namiestników cesarskich przez okno. Ten sposób uprawiania polityki nazywany jest żartobliwie "more Bohemico". Defenestracja praska zapoczątkowała wojnę w Czechach .
- I Defenestracja Praska (30 lipca 1419) — w czasie wojen husyckich, podczas sporu w Radzie Miasta, zostało wyrzuconych przez okno ratusza praskiego siedmiu katolickich rajców.
- II Defenestracja Praska (23 maja 1618) — z okna Zamku Królewskiego na Hradczanach wyrzucono dwóch cesarskich namiestników - Jarosława Booita z Martinitz i Wilhelma Slavatę - oraz ich sekretarza (Fabriciusa). Doszło do tego z powodu wzburzenia przywódców czeskich protestantów dyskryminującą ich polityką cesarza Macieja. Pomimo upadku z wysokości kilkunastu metrów, urzędnikom nic się nie stało (katolicy uznali to za cud). Wyrzuceni zostali z sali jadalnej i podobno uratowała ich góra naturalnego kompostu, powstała z resztek jedzenia wyrzucanych przez to okno po ucztach. Opisane wydarzenie jest uważane za bezpośrednią przyczynę wojny trzydziestoletniej.
Istnieje także trzeci przypadek podpadający pod definicję "defenestracji": domniemane morderstwo Jana Masaryka.