Dobroć
Z Wikipedii
Dobroć Q to wielkość charakteryzująca ilościowo układ rezonansowy. Określa, ile razy amplituda wymuszonych drgań rezonansowych jest większa niż analogiczna amplituda w obszarze częstości nierezonansowych. Dobroć wyraża się wzorem:
gdzie:
- Wd - energia drgań,
- Ws - energia tracona w jednym okresie drgania.
Dobroć określa szerokość połówkową krzywej rezonansowej:
-
,
Δf - różnica częstotliwości dla których energia drgań jest równa połowie energii maksymalnej występującej dla częstotliwości f0,
[edytuj] Obwody elektryczne
Dla cewki indukcyjnej o indukcyjności L dobroć wynosi:
gdzie: ω - częstość wymuszonych zmian prądu,
R - oporność czynna cewki.
Dla kondensatora o pojemności C dobroć wyraża się wzorem:
gdzie: ω - częstość wymuszonych zmian prądu,
R - zastępcza szeregowa oporność kondensatora.
W obwodzie zawierającym cewkę i kondensator:
-
,
