Dok pływający
Z Wikipedii
Dok pływający – jednostka pływająca o konstrukcji pontonowej (najczęściej stalowej), o przekroju w kształcie litery "U", przeznaczona do wynoszenia ponad poziom wody innych jednostek.
Operacja dokowania polega na niemalże całkowitym zanurzeniu się zakotwiczonego doku i wprowadzeniu do niego, z pomocą holowników, jednostki pływającej. Wynoszenie jej ponad wodę następuje w wyniku wypompowania wody z komór dna i burt doku, dzięki czemu siła wyporu unosi go wraz ze znajdującym się nad nim statkiem. Zanurzanie następuje wraz z napełnianiem komór wodą. Dok pływający ma tylko ściany boczne, a nie ma przedniej i tylnej, co umożliwia unoszenie nad wodę także jednostek dłuższych od niego.
Dok pływający stanowi podstawowe wyposażenie stoczni, szczególnie remontowych, umożliwiając przegląd, naprawę oraz konserwację kadłuba i innych podwodnych części statku, takich jak np. zawory denne, śruba napędowa, anody ochrony przed korozją elektrolityczną .
Dok pływający ma również zastosowanie w stoczniach budujących nowe jednostki, w przypadku, gdy budowana jednostka nie mieści się na terenie stoczni lub w suchym doku w całości. Budowana jest wtedy w częściach, które razem łączone są już na wodzie, może to być wykonane np. właśnie w doku pływającym.
Zobacz też: akwatorium, akwen, dok, dok portowy, suchy dok.