Drakula (film 1992)
Z Wikipedii
| Drakula | |
| Plakat filmu | |
| Oryginalny tytuł | Bram Stoker's Dracula |
| Gatunek | horror |
| Kraj produkcji |  USA |
| Język | angielski |
| Główne role | Gary Oldman, Winona Ryder, Anthony Hopkins, Keanu Reeves |
| Data premiery |  31 grudnia 1992 13 listopada 1992 |
| Czas trwania | 130 min. |
| Produkcja | |
| Reżyseria | Francis Ford Coppola |
| Scenariusz | James V. Hart na podstawie książki Brama Stokera "Drakula" |
| Muzyka | Wojciech Kilar |
| Zdjęcia | Michael Ballhaus |
| Scenografia | Thomas E. Sanders |
| Kostiumy | Eiko Ishioka |
| Montaż | Anne Goursaud |
| Produkcja | Francis Ford Coppola Fred Fuchs Charles Mulvehill |
| Dystrybucja | Columbia Pictures |
| Budżet | ok. 40,000,000 $ |
| Od lat | 15 |
| Nagrody | |
| 3 Oskary w 1993 roku | |
| Drakula na IMDb | |
Drakula (ang. Bram Stoker's Dracula), horror z 1992 roku, w reżyserii Francisa Forda Coppoli na podstawie książki Brama Stokera.
Motto: Miłość nigdy nie umiera (Love never dies).
Spis treści |
[edytuj] Ekipa
- Reżyseria - Francis Ford Coppola
- Scenariusz James V. Hart
- na podstawie książki Bram Stoker
- Zdjęcia - Michael Ballhaus
- Muzyka - Wojciech Kilar
- Scenografia - Thomas E. Sanders
- Montaż - Anne Goursaud, Glen Scantlebury, Nicholas C. Smith
- Kostiumy - Eiko Ishioka
- Producent wykonawczy - Michael Apted
- Casting - Victoria Thomas
- Dekoracja wnętrz - Garrett Lewis
- Dyrektor artystyczny - Andrew Precht
- Efekty dźwiękowe - Tom C. McCarthy, David E. Stone
- Charakteryzacja - Greg Cannom, Michele Burke, Matthew W. Mungle
[edytuj] Obsada
- Książę Vlad Dracula - Gary Oldman
- Mina Murray/Elisabeta - Winona Ryder
- Profesor Abraham Van Helsing - Anthony Hopkins
- Jonathan Harker - Keanu Reeves
- Doktor Jack Seward - Richard E. Grant
- Lord Arthur Holmwood - Cary Elwes
- Quincey P. Morris - Bill Campbell
- Lucy Westenra - Sadie Frost
- R.M. Renfield - Tom Waits
- Pan Hawkins - Jay Robinson
- Deacon - Octavian Cadia
- Hobbs - I.M. Hobson
- Ksiądz - Robert Getz
- Siostra Agata - Dagmar Stanec
- Siostra Sylva - Eniko Öss
- Asystent Van Helsinga - Cully Fredricksen
- Narzeczona Drakuli - Monica Bellucci
[edytuj] Nagrody
Film zdobył 3 Oskary w 1993 roku
- 1993 - Eiko Ishioka, Oscar najlepsze kostiumy
- 1993 - Greg Cannom, Michele Burke, Matthew W. Mungle, Oskar charakteryzacja
- 1993 - Tom C. McCarthy, David E. Stone, Oscar efekty dźwiękowe
- 1993 - Gary Oldman, Saturn najlepszy aktor
- 1993 - Francis Ford Coppola, Saturn najlepszy reżyser
- 1993 - James V. Hart, Saturn najlepszy scenariusz
- 1993 - Saturn najlepszy horror
- 1993 - Eiko Ishioka, Saturn najlepsze kostiumy
[edytuj] Nominacje
- 1994 - (nominacja) BAFTA najlepsze efekty specjalne
- 1994 - Thomas E. Sanders, (nominacja) BAFTA najlepsza scenografia
- 1994 - Eiko Ishioka, (nominacja) BAFTA najlepsze kostiumy
- 1993 - Garrett Lewis, Thomas E. Sanders (nominacja) Oscar najlepsza scenografia
- 1993 - Winona Ryder, (nominacja) Saturn najlepsza aktorka
- 1993 - Wojciech Kilar, (nominacja) Saturn najlepsza muzyka
- 1993 - (nominacja) Saturn najlepsze efekty specjalne
- 1993 - Anthony Hopkins, (nominacja) Saturn najlepszy aktor drugoplanowy
[edytuj] Fabuła
Kolejna ekranizacja powieści o najsłynniejszym z wampirów - Drakuli. W opinii wielu fanów jest najlepszym odzwierciedleniem książki Brama Stokera. Po stuleciach spędzonych w opuszczonym zamku w Transylwanii, hrabia Dracula wyjeżdża do Londynu. Na miejscu poznaje piękną Minę, która do złudzenia przypomina mu jego dawno utraconą miłość. Tam rozpoczyna rządy krwi i terroru, pozbawiając życia przyjaciółkę Miny. Przyjaciele zmarłej postanawiają zgładzić upiora.
[edytuj] Ciekawostki
- Na końcu można usłyszeć piosenkę "The Love Song For a Vampire" Annie Lennox
- W jednej ze scen Mina mija ogłoszenie The Lyceum Theatre and Henry Irving. Autor Drakuli kierował teatrem, a Sir Henry Irving był podobno jedną z pierwotnych inspiracji do stworzenia postaci hrabiego Drakuli.
- Krzyk Vlada, po tym jak wbija miecz w krzyż, nie jest krzykiem aktora. Jest to głos Luxa Interiora, wokalisty zespołu The Cramps.
- Kiedy Mina wspomina swoje poprzednie życie jako Elisabeta, mówi o kraju za wielkim lasem (land beyond a great forest). W rzeczywistości jest to dosłowne tłumaczenie nazwy "Transylwania".
- Pościg za Draculą dociera do Varny, która tak naprawdę znajduje się w Bułgarii, a nie w Rumunii.
- Na pierwszym spotkaniu obsady filmu, Francis Ford Coppola kazał wszystkim głównym aktorom przeczytać kolejno na głos całą powieść Brama Stokera, aby dobrze wczuli się w historię Drakuli. Według Anthony'ego Hopkinsa zajęło to całe dwa dni.
- Reżyser sam oficjalnie skrytykował swoją decyzję o obsadzeniu Keanu Reevesa w roli Jonathana Harkera. Jak stwierdził, potrzebował młodego, popularnego gwiazdora, który znalazłby wspólny język z dziewczynami.
- Scena z dyliżansem przed przyjazdem Jonathana Harkera do zamku pochodzi w całości z filmu Czarna niedziela Mario Bava (1960).
- Dochody z filmu uratowały przed bankructwem studio filmowe Coppoli, Zoetrope, którego szefowie przez ostatnie 3 lata zmagali się z problemami finansowymi. Ich długi sięgały 27 milionów dolarów.
- Obraz hrabiego Drakuli, o którym Harker wspomina po przybyciu do zamku, jest w rzeczywistości autoportretem niemieckiego malarza Albrechta Dürera, z tą różnicą, że na obrazie widnieje twarz młodego Drakuli czyli Gary'ego Oldmana.
- Mała dziewczynka, która grała dziecko niesione do krypty przez Lucy, autentycznie przestraszyła się Sadie Frost w charakteryzacji i najwyraźniej nie spodziewała się, że wystąpi w więcej niż jednym ujęciu. Reżyser i aktorka musieli długo namawiać dziecko do dokończenia sceny
- Anthony Hopkins gra w filmie również księdza, który mówi Draculi o tym, że dusza Elisabety będzie przeklęta.
- Scena uwodzenia Van Helsinga przez Minę została nakręcona, lecz potem wycięta.
- W czasie kręcenia sceny, w której Drakula zlizuje krew z brzytwy Harkera, Gary Oldman był pijany. Ostatecznie scenę nakręcono po północy, co wpłynęło na jej klimat i pomogło wprawić ekipę w odpowiedni nastrój.
- Ujęcie, w którym bohater Keanu Reevesa wchodzi do zamku Drakuli, zostało nakręcone od końca, by nadać wejściu bardziej złowrogi charakter.
- Fragmenty ścieżki dźwiekowej filmu wykorzystano w utworze "Thelena" (album "Monochrome z 1995 r.) holenderskiej grupy Wish, uprawiającej muzykę rock/gothic/industrial.
[edytuj] Zobacz też
- Drakula,
- Inne filmy o Drakuli - Dracula (film)
[edytuj] Linki zewnętrzne
- Drakula w Internet Movie Database (IMDb) (en)
- Drakula w bazie filmweb.pl
- Drakula (film 1992) w bazie stopklatka.pl
