Dysjunkcja (retoryka)
Z Wikipedii
Dysjunkcja (gr. dialyton, łac. disiunctio, pol. rozłączenie) - figura retoryczna polegająca na użyciu - zamiast zdania, w którym od jednego wyrazu zależnych jest szereg innych wyrazów - kilku zdań lub członów z powtarzaniem tego wyrazu.
[edytuj] Przykład
Stracił rodzinę, dom, wszystko.
Stracił rodzinę, stracił dom, stracił wszystko.
Żeby nie było bandyctwa, złodziejstwa, niczego.
"Żeby nie było bandyctwa, żeby nie było złodziejstwa, żeby nie było niczego." (Kononowicz)
