Earnie Stewart
Z Wikipedii
| Earnie Stewart | ||
| Data i miejsce urodzenia |
28 marca 1969 Veghel, Holandia |
|
| Pozycja | Pomocnik | |
| Wzrost | 175 cm | |
| Kariera piłkarska | ||
|---|---|---|
| Lata | Klub | M (G) |
| 1988-1990 1990-1996 1996-2003 2003-2004 2004-2005 |
VVV Venlo Willem II Tilburg NAC Breda D.C. United VVV Venlo |
62 (15) 170 (49) 199 (50) 47 (4) 6 (1) |
| Reprezentacja narodowa | ||
| Lata | Reprezentacja | |
| 1990-2004 |  Stany Zjednoczone |
101 (17) |
Earnest Lee (Earnie) Stewart (ur. 28 marca 1969 w holenderskim Veghel) - były amerykański piłkarz występujący na pozycji pomocnika. W 2001 roku został wybrany najlepszym sportowcem w kraju.
[edytuj] Kariera klubowa
Earnie Stewart zawodową karierę rozpoczynał w 1988 roku w drugoligowym holenderskim zespole VVV Venlo. W pierwszym sezonie występów na De Koel rozegrał 27 spotkań, a w kolejnych rozgrywkach w 35 meczach zdobył dwanaście goli i należał do czołówki ligowych strzelców. Dobra forma zaowocowała transferem do występującego w Eredivisie Willem II Tilburg latem 1990 roku. Barwy "Armii Króla" Stewart reprezentował przez sześć sezonów, w trakcie których zagrał w 170 ligowych pojedynkach i 49 razy wpisał się na listę strzelców. Kolejnym klubem w karierze Earniego był NAC Breda. W swoim pierwszym sezonie w barwach Bredy Amerykanin uzyskał dziewięć goli i razem z Grahamem Arnoldem był najskuteczniejszych strzelcem drużyny. Po spadku holenderskiego zespołu do drugiej ligi Stewart zdecydował się pozostać Rat Verlegh Stadion i w Eerste Divisie zdobył osiem bramek. NAC zajął pierwsze miejsce w ligowej tabeli i powrócił do najwyższej klasy rozgrywek w kraju. Earnie jeszcze dwa razy z rzędu okazywał się najskuteczniejszym snajperem w klubie - w sezonach 2000/01 i 2001/02. Łącznie dla Bredy wychowanek Venlo rozegrał 199 meczów, po czym w styczniu 2003 roku przeniósł się do amerykańskiego D.C. United. Wygrał z nim krajowy puchar, jednak nie spełnił pokładanych w nim nadziei i w 2004 roku powrócił do Holandii. Tam podpisał kontrakt z VVV Venlo. W sześciu spotkaniach zdobył jedną bramkę, po czym zdecydował się zakończyć karierę.
[edytuj] Kariera reprezentacyjna
W reprezentacji swojego kraju Stewart zadebiutował w 1990 roku w spotkaniu przeciwko Portugalii. W 1994 roku Velibor Milutinović powołał go na Mistrzostwa Świata. Amerykanie na turnieju tym dotarli do 1/8 finału, w którym przegrali 1:0 z późniejszymi triumfatorami mundialu - Brazylijczykami. Na imprezie tej Earnie zagrał we wszystkich czterech meczach, a w pojedynku z Kolumbią zdobył jedną z bramek. W 1998 roku Stewart także znalazł się w kadrze USA na Mistrzostwa Świata. Drużyna prowadzona przez Steve'a Sampsona zajęła jednak ostatnie miejsce w swojej grupie i pożegnała się z turniejem. Earnie ponownie pojawił się na boisku w każdym ze spotkań. Ostatnią wielką imprezą w karierze Amerykanina były Mistrzostwa Świata 2002. Na boiskach Korei Południowej i Japonii reprezentacja USA niespodziewanie dotarła do ćwierćfinału, gdzie lepsi od nich okazali się jednak Niemcy. W pierwszym meczu grupowym z Portugalią Stewart był kapitanem swojego zespołu, jednak w dalszej części turnieju pełnił już rolę rezerwowego, a opaskę kapitańską przejął Claudio Reyna. W czerwcu 2004 roku, w meczu z Grenadą w ramach eliminacji do Mistrzostw Świata 2006, Earnie po raz setny założył reprezentacyjną koszulkę. Łącznie dla drużyny narodowej Stewart rozegrał 101 spotkań, w których zdobył siedemnaście bramek.
1 Meola • 2 Lapper • 3 Burns • 4 Kooiman • 5 Dooley • 6 Harkes • 7 Perez • 8 Stewart • 9 Ramos • 10 Wegerle • 11 Wynalda • 12 Sommer • 13 Jones • 14 Klopas • 15 Moore • 16 Sorber • 17 Balboa • 18 Friedel • 19 Reyna • 20 Caligiuri • 21 Clavijo • 22 Lalas • trener: Milutinović
1 Friedel • 2 Hejduk • 3 Pope • 4 Burns • 5 Dooley • 6 Regis • 7 Wegerle • 8 Stewart • 9 Moore • 10 Ramos • 11 Wynalda • 12 Agoos • 13 Jones • 14 Preki • 15 Deering • 16 Sommer • 17 Balboa • 18 Keller • 19 Maisonneuve • 20 McBride • 21 Reyna • 22 Lalas • trener: Sampson
1 Friedel • 2 Hejduk • 3 Berhalter • 4 Mastroeni • 5 O'Brien • 6 Regis • 7 Lewis • 8 Stewart • 9 Moore • 10 Reyna • 11 Mathis • 12 Agoos • 13 Jones • 14 Cherundolo • 15 Wolff • 16 Llamosa • 17 Beasley • 18 Keller • 19 Meola • 20 McBride • 21 Donovan • 22 Sanneh • 23 Pope • trener: Arena
