Edouard Vaillant

Z Wikipedii

Edouard-Marie Vaillant (ur. 28 stycznia 1840 r. w Vierzon, Francja - zm. 8 grudnia 1915 r., Paryż, Francja) - francuski polityk, socjalista, blanquista.

Początkowo studiował nauki politechniczne i zdobył tytuł inżyniera, później zaś studiował medycynę w Paryżu, Heidelbergu i Wiedniu.

Po powrocie do Francji po ukończonych studiach Vaillant stał się gorącym rzecznikiem socjalizmu i w marcu 1871 r. uczestniczył w paryskim powstaniu. Po upadku Komuny Paryskiej Vaillant uciekł przed aresztawaniem do Londynu, gdzie poznał osobiście Karola Marksa. Z powodu swego skutecznego ukrywania się przed francuskim wymiarem sprawiedliwości Vaillant został oficjalnie uznany za martwego.

Vaillant powrócił do Francji w 1880 r. po ogłoszeniu przez władze swojej śmierci. Kontynuował działalność polityczną i został nawet wybrany radnym miejskim. W 1893 r. został wybrany deputowanym do Zgromadzenia Narodowego.

W 1900 r. grupa socjalistów pod przywództwem Julesa Guesdego i Vaillanta utworzyła Socjalistyczną Partię Francji. Partia Guesdego, dręczona sprzecznościami połaczyła się jednak po latach ponownie z Francuską Partią Socjalistyczną, której przewodził Jean Jaurés.

Pomimo długoletniego stania na stanowisku pacyfizmu i internacjonalizmu Vaillant poparł decyzję rządu włączenia się Francji do I wojny światowej.