Ekonomia ewolucyjna

Z Wikipedii

Ekonomia ewolucyjna - terminem tym określa się rozmaite koncepcje ekonomiczne, rozwijane w latach 1950-1980, które dopuszczały możliwość wyjaśniania procesów gospodarczych przez analogię z procesem ewolucji, zachodzącym w środowisku przyrodniczym.

Ekonomia ewolucyjna nawiązywała do koncepcji Karola Darwina, Jeana Lamarcka, Herberta Spencera i była skierowana przeciw metodzie oraz paradygmatowi ekonomii neoklasycznej, w szczególności instytucjonalizmowi. W opozycji do niej, za przedmiot nauki ekonomii, ekonomia ewolucyjna uznaje poznanie motywów działalności ludzi w procesie gospodarowania, określenie zasad rozwoju gospodarczego oraz zrozumienie istoty aktywności podmiotów gospodarczych i mechanizmów kierujących tą aktywnością za pomocą narzędzi nauk przyrodniczych, a nie mechaniki.

Ekonomia ewolucyjna nie izoluje sfery ekonomicznej aktywności ludzi od wpływu innych czynników, np. psychologicznych, kulturowych, socjologicznych, klimatycznych, politycznych i technologicznych. Analizuje proces gospodarczy w jego ruchu,czyli w dążeniu do równowagi nieustannie zakłócanej przez rozmaite czynniki. Podkreśla ograniczoność wiedzy ludzkiej, co ma wpływ na decyzje jednostki, które nie mogą być optymalne.

Konkurencję pojmuje w kategoriach walki właściwej dla świata przyrody, w której zwycięża silniejszy osobnik: z rynku eliminowane są podmioty niespełniające oczekiwań konsumentów, a pozostają te, które efektywnie wykorzystują zasoby i wprowadzają innowacje. Efektem naturalnej selekcji przedsiębiorstw jest rozwój gospodarczy.

Ekonomia ewolucyjna ma duże osiągnięcia w zakresie analizy mikroekonomicznej, niewielkie zaś w makroekonomii -nie opracowała modeli formalnych pozwalających na analizę w skali całej gospodarski. Niektóre jej koncepcje, np. uwzględnianie innowacji w tworzonych modelach, zostały przejęte przez kierunki ekonomii głównego nurtu. Rozmaitość koncepcji stanowi przeszkodę w przekształceniu się ekonomii ewolucyjnej w szkołę ekonomiczną, posiadającą określony paradygmat.