Endymion
Z Wikipedii
Endymion (gr. Ἐνδυμίων) – w mitologii greckiej młody pasterz, w którym zakochała się Selene. Obdarzony przez Zeusa wieczną młodością i zarazem wiecznym snem, spoczywa w grocie góry Latmos, w pobliżu Miletu, co noc odwiedzany przez niepotrafiącą go dobudzić Selene. Ale wg Słownika Mitologii greckiej i rzymskiej", której autorem jest Pierre Grimal (s.83)Zeus nie obdarzył Edymiona snem, lecz na prosbe Selene przyrzekł Edymionowi spełnienie jednego życzenia. Edymion pragn ął zasnąć snem wiecznym i w ten sposób pozostał wiecznie młody.Niektóre wersje mitu podają, że Selene zakochała sie w już śpiącym Edymionie. Jest symbolem piękna i spokoju śmierci, delikatnej urody młodzieńczej oraz wieczystego snu. W poezji polskiej tę postać można odnaleźć m.in. w wierszu Cypriana Norwida [Nie myśl, nie pisz...] i Adama Asnyka pt. "Endymion".
Zobacz też: 342 Endymion